Ruhlar Pipo İçmez
Rafet ElçiRuhlar Pipo İçmez Gönderileri
Ruhlar Pipo İçmez kitaplarını, Ruhlar Pipo İçmez sözleri ve alıntılarını, Ruhlar Pipo İçmez yazarlarını, Ruhlar Pipo İçmez yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kâinatın sırrına ulaşmak için önce ölmek, sonra tekrar ölmek, sonra tekrar ölmek ve çemberlerin hepsini tamamladıktan, kafeslerin hepsini kırdıktan sonra bizi bekleyen gerçeğe ulaşmak gerekiyor.
Şimdi dinginliğin limanında tazelenen ömrümün sönmeyen ışığı…. Bana dinmeyecek bir hasretin acısını vermeden ilhamını bahşediyor.
Sonu baharla müjdelenmiş, kışın güze çalan son demleri mi bu sakin bekleyişler? Olmayan ellerimizle dokunduğumuzda dökülen bu iğrenç kabukların altından her an değişerek aslına dönüşen biçimimizle biz, karanlıktan aydınlığa dönen o tan yerinde güzelleşebilecek miyiz?
Her şeyin bittiğine inanıyor musun? O karanlık dehlizlerde yüreğimizi sıkan iç çekişler, göğsümüzü eriten karayeller artık durdu mu?
Annem bana hep şunu derdi: Allah dağa bakar, karı ona göre yağdırır. Sen üzerime yağan şu kadar kara bakıp düşün artık ne tür bir dağ olduğumu.
İnsan acıdan yaratılmış bir mahlûk; rüzgar estikçe titreyip kanar. Kanadıkça susar, sustukça dolar, doldukça boşalır.
Çünkü başkalarının farkında olmadığı bir çileyi çekmenin ilgi çekici bir tarafı yoktur.
“Gerçek hayat” dediğimiz şeyin sıradanlığı kadar samimiyetsizliği de bende bir çeşit tiksintiye neden olmuştur.
Bütün gördüğümüz güzel şeylere rüya gibi diyoruz. Ama hiç bir şeyin rüyalar kadar güzel olmayacağını da biliyoruz. Öyleyse neden bu hayata önem verip rüyalardaki o daha güzel hayatı boş veriyoruz? Bir de “Deliksiz bir uyku uyudum.” diyen aptallar var. Yani rüyasında hiç bir şey görmeyen aptallar.