Safahat Gönderileri
Safahat kitaplarını, Safahat sözleri ve alıntılarını, Safahat yazarlarını, Safahat yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Akif’in kendisine değer verdiği kişilerden biri de Ali Şevki Hoca’dır. Ali Şevki Hoca’nın Fatih Camii’ne nazır evi tam bir kütüphaneyi andırır. Alabildiğine tok sözlü ve hemen her şeyi güç beğenen birisi olan Ali Şevki Hoca’yı Akif, her hafta salı günleri ziyaret eder, ona yeni şiirlerini okur. Ne kadar beğenirse beğensin, bu şiirleri eleştirmekten gene de geri kalmayan Ali Şevki Hoca, bir yandan bu şiirleri tuttuğu bir deftere kaydeder, öbür yandan da Akif’in yokluğunda, gelip giden misafirlerine onları göklere çıkararak okumaktan geri durmaz. Yani ne kadar hoşlanırsa hoşlansın bu düşüncelerini Akif’e ifadeden nedense geri durur. Neticede Ali Şevki Hoca’nın bu tok, nobran tavrı Akif’in hoşuna gider, aralarındaki ilişki yıllar boyu böyle devam eder gider. Akif’in bu kişiye verdiği değeri şuradan anlıyoruz ki, hem Köse İmam şiirinde hem de Asım adlı eserinde onu geniş geniş yazmak, anlatmak ihtiyacını duymuştur.
Sayfa 248Kitabı okuyor
havada mevcelenir sânihat–ı kudsiyyen,
riyâh ruhumu pür cûş eden makâlindir.
Sayfa 247Kitabı okuyor
hülâsa nazra-i im’ânımın önünde cihan
senin sahife-i zâtın, senin meâlindir.
Sayfa 247Kitabı okuyor
İyiydi, hoştu, fakat meşrebi rindâne idi,
Lâubaliliği vardı deniyor, dur şimdi,
Düşünülsün, bu da bir söylenecek laf mıdır;
Lâubaliydi demek hazrete insaf mıdır?
Lâubaliydi, fakat kimlere karşı acaba?
Kimdi biçareyi baştan çıkaran ehl-i heva?
Böyle kavmin içine düşmüş olan âdemden
Tavr-ı ciddi mi kuzum bekleyeceksin, daha sen?
Sayfa 243 - hersekli arif hikmetKitabı okuyor
hüsn ü ândan anlamaz insan da var
mihre karşı şebpere-çeşmân var
Sayfa 233Kitabı okuyor
hayalimde cevvaldir cümle halin,
hitabın, itabın, cemalin, celâlin
anarken o hengâmı çeşmanım ağlar
durur gâh olur gözlerim, canım ağlar
Sayfa 228 - bir mektuptan*Kitabı okuyor
Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem;
Dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzârım!
Sayfa 352
ben sade gazel yazar dururdum,
iğneyle kuyu kazar dururdum!
hem anlayamam ne hâl olurdu,
kim hepsi de yek-meâl olurdu!
ya kafiye darlaşınca artık
fikrim kesilirdi kapkaranlık,
kâmûs’a müracaat ederdim
nâçâr lügat arar giderdim!
Sayfa 211 - bir hasbihaldenKitabı okuyor
bildiği bir şey değil insanların
bakma teârüflerine onların!
hangi hakikatte sebat ettiler,
hangi yola doğru deyip gittiler?
üç kişinin fikri değil müttehid
her biri eşhâs kadar münferid
hepsi de davâ-yı isabettedir.
kim hakem olsun, o da hayrettedir.
dünkü hakikat bugün olmuş hayal, şimdiki de yarına kalmak muhâl!
işte şu söz en güzel, en muhtasar:
cehlini bilmek gibi olmaz hüner.
Sayfa 206 - bir hasbihaldenKitabı okuyor
hükmü semâvideki esrarı biz
doğruca keşf eylemeden aciziz
zâhir-i âsâra bakan aldanır
ettiği tahmini hakikat sanır.
Sayfa 206 - bir hasbihaldenKitabı okuyor