Şair Öldü
Sibel K. TürkerŞair Öldü Gönderileri
Şair Öldü kitaplarını, Şair Öldü sözleri ve alıntılarını, Şair Öldü yazarlarını, Şair Öldü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Aşkın sırrı uçucu niteliğindeydi. Kapak açılınca arsız bir kimyasal gibi uçar giderdi. Bizi yalnız mı bırakırdı, çoğalmış olarak mı? İşte buna emin değildim.
Sayfa 209Kitabı okudu
şair tek bir kişidir ve şiiri de, yalnızlığı da, ölümü de taşır.
Benim metal varoluşuma inatla yapışmaya çalışan pembe bahar çiçeklerinin budalalığıydın. Görmeyen,duymayan,anlamayan. Bu,güzellikti.
ölümünün akıl yoksunu oluşuna acıdı içim.
Aydın, toplumun cehaletinin semeresini yiyen kişidir. Birileri aptal oldukları için o vardır, birileri bilgisiz olduğu için o bilgilidir.
yalnızlığa ilaç, daha çok yalnızlıktır.
Herkesin şiiri evvelden yazılmıştır. Marifettir elbet okumak bunu.
Ve bir an hissettiğin şey, masanın üzerine eğilmiş düşünceli bir başın güzelliği. Yalnız kalabilmiş yüreğin esenliği, bize bağışlanmış bir şey. İçimizin taş bir avlu kadar beklentisiz, bomboş kalabildiği o serinlik. Bu insanın icadı olamaz. Sessizlik yalnız Tanrı'nın eseri.
İyi bir dünya kurguluyorsan kafanda, bunu harflerle değil, cümlelerle yaparsın. O zaman bir çaresine bakarsın.
Şiir gibi yaşar mıyım, bilmiyorum. Annemi başımdan atarsan belki. Kuşların dilinden konuşursam belki. Ama sanmam.
Üzüldüğümüzde zaman bizi incitmemek için yavaşlatır adımlarını. Bizim hızımızla yürüyen incelikli bir arkadaş gibi bu sıkıntıya katlanır. Kısa boylu arkadaşların yanında çok da bilmeyerek sırtımızı hafifçe kamburlaştırdığımız zaman gibi. Yavaş yürümekse bir rüyaya götürür bizi. Sadece kendimiz olduğumuz o uzun rüyaya...
Yazmak, bütünleşmek ve parçalanmak arasında bir şeydir, bir sarkaç. Ve bu hep böyle gider.
Biz varız, gerçeğiz ve hayatlarının bir köşesindeyiz.
İnsanın yaradılışında doğuştan getirdiği bir eksiklik var. İnsan bunun farkında ve bir ömür bunu telafi etmeye çalışıyor. Yorgunluğumuz, bezginliğimiz, bundan kırgınlığımız, küskünlüğümüz bundan. İşin tuhafı umutlarımız da bundan doğuyor. Aynamız yalnızca kendimizi gösterdiğinde kaçıp kurtulmamız gerektiğini biliriz. Ama yetersizlik de büyüler insanı.
İnanmak, bu denli kolay ele geçirilebilecek bir şey olmamalı. İnanmamak da