Seninle yaşadığım her günü
mükafat saydım
Ne olurdu gittiğin o yerde
ben de olsaydım
Bari geri döneceğine dair
bir umut verseydin
Elveda demeseydin de ben
hoşça kalsaydım
Bozmadım evim düzenini
her şey resimlerdeki gibi yerli yerinde
Sadece ortalık, üstüm başım gibi
biraz dağınık
Hayallerim, umutlarım ve
yalnızlığım saçılmış etrafa
toplarım belki günün birinde
Ayrıldığında bir usulü olmalı
Her şey bir anda kırıp dökülmez
Verilmeli bir süre, vakit dolmalı
O an gelmeden çekip gidilmez
Kalnşm uyuştu, karıncalandı
His kaybı yaşadı, parçalandı
Ah be sevdiğim, canım dediğim
doğru bildiğim her şey mi yalandı?
Kahvaltıyı öyle eskisi gibi
özene bezene hazırlamak
içimden gelmiyor
Ne var ne yoksa hepsinden
azar azar tepsiye koyuyorum
Gözlerim buğulanıyor
sevdiğin kahvaltılıkları
her görüşte