Minomyotlar hər tərəfdən üstümüzə yağır, bizsə dayanmadan, saatlardır irəliləyirik. Qarşımıza çıxan yaralılara qədər... Yolun kənarı, dərələr yaralıyla doludur. Bir də xırıltı var... ağır yaralı xırıltısıdır... Ölümlə çarpışma səsidir... Artıq tanışdır... Bumbuz bədənlər, mücərrəd istiqamətə yönəlmiş baxışlar...And olsun ki, artıq tanışdır. Üzlərindəki eyni inamsızlıq...Eyni çaşqınlıq... Eyni heyrət... Bədən təslim olsa da, gənc, nakam, yarımçıq qaldığını anlayan, ölümə hazır olmayan şüurlar... Bu dəfə insan faciəsi kitablarda, kinolarda deyil, əllə toxunacaq qədər yaxındır.
