Türk dünyasının dəyərli şairlərindən biri də Nəsimidir. Mənim üçün Nəsimi həmin dövrün digər şairlərinə nisbətən daha fərqli və cəlbedicidir. Bu kitabda Nəsiminin bir-birindən gözəl qəzəlləri yer alır. Ərəb sözləri çox olduğu üçün bir az yordu məni. Daha doğrusu sözlərin mənasını araşdırmaq yordu(Kitabın sonunda izahlı lüğət var imiş, amma mən onu bitirəndə gördüm:D).
Nəsimi dini, mifoloji və əfsanəvi adlara geniş yer vermişdir. Əsasən də, Hz.Məhəmməd, Hz. Musa, Hz.Adəm və s. bir sıra peyğəmbərlər simvolik obrazlar kimi göstərilir. Nəsimi qəzəllərindən anlamaq olur ki, şair əsl eşqin sonunu Allaha qovuşmaqda görür. Onu da qeyd edim ki, qəzəllərdə Allah yerinə "Nəqş" və ya "Nəqqaş" yazır. Bir az araşdırma apardıqdan sonra gördüm ki, Nəsimidən savayı digər bəzi şairlər də Allah əvəzinə "Nəqqaş" yazırlarmış(Həmin dövrdə belə imiş).
Nəsimi qəzəllərində daha çox ilahi eşq tərənnüm edilir. "Təsəvvüfçü" şair adlandırılan Nəsimi insanları haqqa səsləyir, Allah qarşısında ucalmağı hər şeydən üstün tutur.
Bütün ədəbiyyatsevərlərin oxumalı olduğu bir kitabdır.