Kitabı okurken korku değil merak duygusu daha ağır bastı. Stephen King’in uzun romanlarda, kısa romanlara göre kendini daha iyi anlattığını düşünüyorum. Karakterlere daha yakın hissediliyor ve kitaplardaki mekan, nesne ve ona bağlı güçleri daha iyi anlatıyor. Zeka ve onun gelişmesini güzel işlediğini düşünüyorum. Gelişmiş zeka, kollektif bilinç, başkalarının düşüncelerini okuma, mantık ve zeka gibi meselelerde de ilginç bakış açıları kazandırıyor. Ve sanırım yüksek zeka imrenildiği kadar güzel bir şey değil…
