Kitabı okumaya başladığımda ilk 10-20 sayfayı ilginç buldum. Biraz daha okudukça aynı şekilde devam ettiğini fark ettim. Bu yüzden biraz sıkıldım. Kitapta küçük küçük bir çok başlık yer alıyor. Dolayısıyla bir olay örgüsü yok. Birbiri ardınca devam etmesi gereken olaylar, bir kaç bölüm sonra devam ediyor. Yani birbiri ile bağlantısı olmayan anlatılardan oluşuyor. Çoğunlukla Hristiyan iki kardeşin yaşadığı talihsizliklere, birbirlerine olan gizli nefretlerine, aile ve sosyal hayatlarına değiniliyor. Oldukça sakin bir ruh hali barındırıyor. Elif Şafak Türk asıllı olmasına rağmen çocukluğunu ve gençliğini farklı ülkelerde geçirmiş. Yazılarında, özellikle bu kitabında bunun etkisi olduğunu düşünüyorum. Yalnız sözcüklerin ve cümlelerin birbiri ile uyumu şahane.
Okuyabileceğiniz alışılmışın dışında bir roman... Keyifli okumalar diliyorum şimdiden.
