▪︎Açık söylemek gerekirse sırf Elif Şafak'a duyduğum saygıdan bitirmeye çalıştım romanı.
Şimdi sevgili Şafak'ta mükemmel bir dil işçiliği var evet ama bunu ayyuka çıkarayım derken ortada kurgu denilen şeyi mahvetmiş.
▪︎Ben kitabın kurgusuna bir türlü giremedim arkadaş, varsa yolu bilen göstersin bir sayfada Venedikteyiz beş sayfa sonra İstanbul IV. Murat dönemi hoop biraz Madrid efendime söyleyeyim yüz küsür karakter yazarın ne anlatmak istediğini zaten anlamıyorsunuz ( NEDEN?)
▪︎Kısa bir alıntıyla meramımı anlatayım:
"Tek bir penceresi bile bulunmayan odanın duvarları siyah, simsiyahtı. Tavanlar o kadar yüksek oda o kadar genişti ki, içeri girdiğinde kendini küçülmüş hissetti evvela, hem sırtında taşıdığı balarısı ölüsünü, hem de yolunu kaybetmiş, sonra da birazdan fırına verilecek bir çörek tepsisine düşüvermiş küçük bir karınca gibi."
▪︎Yani sevgili yazar bilinçaltı güzel de tüm roman da böyle yazılmaz ki! Sürekli ne anlatmak istiyor dedim,kendi algımı sorguladım.
Kesinlikle yazarın başlangıç kitabı olmamalı şayet bu kitabıyla başlasaydım başka kitaplarına elim gitmezdi. Başarılı birçok romanından da mahrum kalırdım.
▪︎Kurgu yok karakterler aşırı karışık hepsi birbirine giriyor, sıfır akıcılık. Yine de bazı yerlerde çorba etse de üslubunun hatrına okudum.
