Şehrin Aynaları
Elif ŞafakŞehrin Aynaları Gönderileri
Şehrin Aynaları kitaplarını, Şehrin Aynaları sözleri ve alıntılarını, Şehrin Aynaları yazarlarını, Şehrin Aynaları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"İlk taşı atan, ilk çiçeği verendi"
"Zor bir dönemde yaşıyoruz değil mi ?Sen ve ben dostum, aklı rehber edinmişiz kendimize. Bu sebepten bu kadar katı buluyorlar bizi.Küçük dünyalarına sığmadığımız, basit şakalarına gülümsemediğimiz için sıkıcı olduğumuzu düşünüyorlar.Ben buna "bedel" diyorum dostum,bizim gibilerin ödemesi gereken bedel.."
Gerdek gecesini sabahında karısını dizine oturtmuş şehzade. Diledğince gez demiş ve dilediğince yaşa bu 40 odalı evde. Lakin sakın ola 40. kapıyı açmaya çalışma 40. kapının kilidini zorlama! Peki demiş genç kadın munis bir ifadeyle. Kocası dışarı çıkar çıkmaz 40. odanın önünde almış soluğu. Hayret! Kapı zaten açıkmış.
Sayfa 269Kitabı okudu
Dağların ve ağaçların, toprağın ve taşların, suların ve pınarların bir ruhu vardı. Vardı ama, gene de, ağlamak en
çok insana yakışırdı Zira bir tek insan, yani insanoğlu insankızı insan tekmil ruhların isimlerini göz pınarlarında taşırdı. İnsan ağlamaya
başladığında isimler kelimelere, kelimeler hecelere, heceler
harflere ayrılır; kainat o anda yıkılır, o
anda tamamlanır; varlık ve
yokluk bir toz bulutu içinde birbirlerine karışırdı.
Sayfa 94Kitabı okudu
İnsan bazen bir haritaya ihtiyaç duyar. Hiç gitmediği ya da hep
gittiği bir yerin haritasına değil; bir daha asla gidemeyeceği bir yerin haritasına. Geçmişi bir rüya olmaktan çıkartıp oranın hep var
olduğuna ve geleceği ümitsizlikten kurtarıp oranın hep öyle kalacağına inandıracak bir haritaya. İnsan bazen sevgilisinin haritasını çıkarmaya ihtiyaç duyar. Terk edilmenin acısını unutturup acısını çoğaltacak bir harıtaya.
Sayfa 52Kitabı okudu
Geçmişi sıla belleyenler ömür boyu gurbette yaşamaya mahkûm olduklarına göre, ya hafızayı hatıralardan uzaklaştırmak lâzımdı ya da hatıraları ait oldukları zamandan. Aksi takdirde, acıtırdı geçmiş; boş yere yaralanırdı insan.
Sayfa 37Kitabı okudu
Geçmişin ardından gözyaşı dökmek de mânâsızdı, adına dövüşmek de.
Sayfa 37Kitabı okudu
Kendini bu kadar iyi hissetmeyeli o kadar uzun zaman olmuştu ki mutlu olmaktan korkuyordu. Mutluluğun ardından gelebilecek bir elemin yaratacağı hüsrandan değil mutluluğun kendisinden korkuyordu.
Sayfa 36Kitabı okudu
Aynalar şehrine geldim çünkü benim hikâyemin önünü, benden evvel kaleme alınmış bir başka hikâye tıkıyor.
Sayfa 9Kitabı okudu
Korkularla büyütüldüğüm, hep birilerinden, bir şeylerden korktuğum için belki de bu şehir böyle dehşetengiz görünüyor gözüme.
Sayfa 7Kitabı okudu
Aynalar şehrine geldim çünkü benden evvel yazılmış bir hikâyenin içindeyim. Aynalar şehrindeyim çünkü kim olduğumun peşindeyim.
Sayfa 7Kitabı okudu
Sen bakma havanın durgunluğuna, derya dediğin uyur uyur uyanır.
Sayfa 250Kitabı okudu
Var olanı yok etmek, kirpiklerini birbirine değdirmek kadar kolaydı.
Sayfa 142Kitabı okudu
Her isim bir başlangıç demekti;her başlangıç, ayrı bir yol hikayeler haritasında. Başka tercihi olmadığı için değil, olduğu hâlde yaşamaktı yakışan insana.
"Sevmek mi? Eğer istisnasız herkesi seversen, yani düşmanını seversen, sana zulmedeni seversen, sevdiklerini sevmenin ne manası kalır?"
Sayfa 115Kitabı okudu