SEN
ÖZKAN İRMAN
“ SEN birden çıktı karşıma.
Hani, ‘Sen de nereden çıktın karşıma’ deriz ya, öyle ansızın işte!
Eski bir dostun çıkıp gelişi ya da kaybettiğin bir dostu yokluğunda anlamak gibi…
‘Yazık kaçırdığımız zamana!’ ya da ‘Hay görmeseydim de kirlenmeseydi anılarım!’ diye söylenirken, gerçekler suratına tokat gibi çarpar da, o zaman SEN de anlarsın!
Hayatımız da ‘ben ve sen’lerden ibaret değil mi zaten?
Benim de konuşacağım çok şey var seninle; aynadaki benimle…”
Benzersiz hayal gücüyle yarattığı çizimler eşliğinde anılarının izlerini süren yazar,gönlünce yaşamış olmanın
huzurunu yansıttığı kitabında açık yürekli, yalın, naif bir dille anlatıyor kendini, çevresindekileri ve bu coğrafyada olup bitenleri.
Okur,kimi zaman hüzünleniyor,kimi zaman basıyor kahkahayı.Anlattığı anılarını sohbet eder gibi çok içten paylaşmış.Çok tanıdık geliyor yaşadıkları .Her birinde kendinden birşeyler arıyor insan .Zaman zaman vay be ne renkli bir yaşam diye iç geçiriyor.
Ama en çokta ne yaşarsa yaşasın umudu ve mutluluğu bulaştırmış kelimelerine.Ben okurken büyük keyif aldım.Sizlere de tavsiyemdir.Keyifle okuyun.