İki farklı hikayeden oluşan bir kitaptır. Leviathan 99 kendi deyimiyle çok önceden yazdığı ancak yayımlayamayıp yeniden gözden geçirip cesaret ederek yayımladığı bir eserdir. Diğer hikaye ise Bir Yerlerde Bir Müzik Çalıyor. Ben ikisini de beğendim, ikisinin de bir hikayesi var bana göre. Biri uzayda ve 2099 yılında geçerken diğeri önceki yüzyılın ikinci döneminde geçen konular. Moby Dick etkisini de kaçırmadım hani söyleyeyim.
Burada odaklanılacak en doğru iki unsur var bana göre. Verilen hikayelerde bizi sürükleyen nedir, bildiğimiz ve tahmin de ettiğimiz halde diyelim. Diğeri de başlarda bir devamlılık olmasa, beklentinin altında kalsa da bizi devam etmeye sıkmamaya iten ne? Bunu bazı yazarlar başaramıyor ve devam edemiyorsunuz.
Bunu örneklendirmek isterim. Uçurtma Avcısı diye bir kitap var, çoğu arkadaşımı da duygusal olarak etkilemiş bir eser. Ben devam edemedim. Seneler oldu ama kitabı unutmadım, diğer yarım bıraktıklarımı sorsanız vallahi 2 kitap sayamam ama bunu hatırlıyorum senelerdir. Neden? Başta beni etkilemedi, sonrası da bana hitap etmedi ve elimden bıraktım. Hala da içimde uktedir.
Velhasıl kelam, kitap kendini okutuyorsa kitaptır. Akılda kalıyorsa kitaptır. Bir şeyler öğretip uygulatıyorsa kitap kere kitaptır. Bol kitaplar, keyifli okumalar, iyi günler dilerim dostlar..
