Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Şimdiki Çocuklar Harika
Aziz NesinŞimdiki Çocuklar Harika Yorumları ve İncelemeleri
Şimdiki Çocuklar Harika yorumları ve incelemelerini, Şimdiki Çocuklar Harika kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Şimdiki Çocuklar Harika puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
224 syf.
9/10 puan verdi
Sabah atmıştım ya bir ileti hani. Acı baharatlı bir inceleme yazacağım şimdi. Öyle acı olacak ki, damarınıza kadar hissedeceksiniz.
Bazı yerlerinde kahkahalara boğulduğum, bazı yerlerde ise derin bir farkındalıkla, o acı iğneyi damarlarımda hissede hissede okuduğum bir kitaptı benim için. Diğer bir deyişle,
HA-Rİ-KA!
Yazarın da dediği gibi, bu
Okuyunca çoğu zaman gülümseyeceğiniz, yetişkinlere ders veren nitelikte mutlaka okunması gereken bir eser. Hababam Sınıfı filminin bazı sahneleri okurken gözünüzün önünde canlanabilir.
"Bu romanı salt çocuklar için değil, anababalarla öğretmenler için de yazdım." Kitabın giriş kısmında ve arka kapağında yazan Aziz Nesin konuyu özetlemiş.
Kitap; aynı sınıftayken farklı şehirlere ayrılan iki arkadaş Zeynep ve Ahmet'in birbirleriyle mektuplaşmaları ve önemli gördükleri konuları birbirlerine anlatmalarıyla geçiyor...
Çocuk deyip, ne de olsa anlamaz deyip geçmemek gerek, aslında her şeyin farkındalar ama biz onların farkında olduklarının farkında değilmişiz, dedirtti bana.
Aziz Nesin çocuk ve çocuğa yönelik algıları tespit edip bu amaç doğrultusunda Şimdiki Çocuklar Harika kitabını yazmıştır.
Çocukların hayal dünyasını zenginleştiren, sosyal gelişimine katkı sağlayan ve kitap okuma alışkanlığı edindirmesi sayesinde önemli bir yere sahiptir.
Sadece çocuklar için değil aynı zamanda yetişkinlere yönelikte öğretileri bulunuyor.
Bu eser, iki arkadaşın evlerinde, okullarında, çevrelerinde gördükleri ve duydukları olayları sade ve eleştirel bir dille birbirleriyle mektup paylaşmaları neticesinde oluşmuştur. Bu iki arkadaşın yaşadığı olaylar tamamen yazar tarafından kurgulanmıştır.
Çocuklara öğüt verici olmasının yanı sıra günlük yaşanan olaylar üzerine çocukları hem düşündüren hemde düşündürürken güldüren bir özelliğe sahip.
Yazar bu kitabı, salt çocuklar için değil anne ve babalar için de yazmıştır. Çünkü romanda hem çocuklara hem de ebeveynlere ders ve öğüt veren olaylar yer alır.
Eserde anne babaların ve öğretmenlerin çocuklara karşı yaklaşımları eleştirilir. Kitapta, eğitim sisteminin yanlışlarına, bilinçsiz anne baba tutumlarına, öğretmenin çocuğun dünyasına girememesine dair olumsuz göndermelere yer verilmiştir.
Mutlaka okunulmalı ve çocuklarımıza da kitap okuma alışkanlığı edindirmek için okutulması gerek bir eser.
Keyifli okumalar...
Kitabın giriş kısmında ve arka kapağında yazan "Bu romanı salt çocuklar için değil, anababalarla öğretmenler için de yazdım." diyen Aziz Nesin konuyu iyi bir şekilde özetlemiş.
Birbirinden farklı şehirlere ayrılan 2 aynı sınıf öğrencisi Ahmet ve Zeynep'in gözünden hayatlarının önemli konularını mektuplar yazarak birbirlerine anlatımlarıyla başlıyor. Çocukların gözünden öğretmenlerini, anne ve babalarının yaptıkları yanlışları, kendilerini dev aynasında görmeleri, çocukların yaşları küçük diye hiçbirşeyi anlamaz görüşüne sahip olmaları, eğitim düzeninin çocuklara yaptıkları hatalar ve diğerleri...
Okuyunca çoğu zaman gülümseyeceğiniz, biz yetişkinlere ders veren nitelikte mutlaka ama mutlaka okunması gereken bir eser olarak düşünüyorum. Herkese şimdiden iyi okumalar.
Bana kahkaha attıran işte o kitap...
Ama tek kahkaha da değil hüzünlendiren, yokluk duygusunu içimde hissettiren ve çoğu kez düşündüren.. Kimin yazdığını bilmesek kesinlikle çocuklar yazmış derdik. Hepimizin yaşadığı duygular, sorguladığı sorular.
Kitap iki tane ilkokul çocuğunun mektuplaşması üzerine oluşuyor. Elverirsiniz ki çocuk olunca komik, düşündürücü, üzücü, masum konular ortaya çıkıyor. Biz büyüdükçe çocuk olmayı, onları anlamayı unutuyoruz.
Ama Nesin bu duyguları yeniden hissettirdi. Ben de böyle düşünmüştüm, hissetmiştim dedim. Dediği gibi "büyümüş insanlarla kendi çocuklukları arasında belki bin belki iki bin yıllık bir zaman vardır sanki." Onun için biz büyümüşler, kendi çocukluğumuzu unuturuz.
Kitap çocukların gözüyle büyüklerin nasıl göründüğü anlatılıyor. Çocuklar anne babalarını, öğretmenlerini ve büyüklerini eleştiriyor. Çocuk eğitiminde gerekli sanılan, günümüzde geçerli bir takım değer yargılarının yanlışlığını, büyüklerine karşı haklarını ve kendilerini savunmalarını anlatıyor.
Bu romanı sadece çocuklar için değil, anne babalar ve öğretmenler için de yazmış. Herkesten bir parça.
Keyifle okuyacağınız bir eser :)
206 syf.
9/10 puan verdi
"Şimdiki Çocuklar Harika"
Keşke! Kitabın ismini şimdiki çocuklarımız içinde söyleyebilsek...
Tamam harika olanlar! da vardır içlerinde ama istisnalar...
Hemen hemen hepsinin elinde; tablet, telefon, bilgisayar vs. Teknolojik aletler.
Keşke! Onları: kitap okurken, telefon yerine sokakta, bahçede oynarken bulabilsek.
Keşke onları: Telefon için, tablet için, savaş oyunlarında birbirleriyle ettikleri kavgalar yerine; kurdukları oyunlardaki "Doktor benim, öğretmen ben olacağım, hayır ben olacağım..." üzerinden ettikleri tatlı kavgalarını izlesek ve neşelensek...
Bunlar yapılabilir şeyler.
Zor değil!!
"Çocukları robotlaştıramazsınız!
Onların duyguları var!"
Ne diyorduk Ah! Evet Aziz Nesin ve bir yeni harikası
Kitap gercekten çok güzel:
Çocukların gözüyle büyükler...
Çocuklara yapma dedikleri şeyleri kendilerinin yapması,
Ve büyükleri eleştirme.! (Büyükleri eleştirme diyince günümüz geldi aklıma o kadar genişler ki anlatamm.!! Bir şey diyince:
"Sus saygısız.
"Büyükler hakkında konuşulmaz.
"Onlara senin bu yaptığın doğru değil denilmez."
"Şurası yamuk denmez...")
Öyle işte...
Okuyalım okutalım
Anne babalar okuyun!
"Mizah, dünyamızı gülünç olmaktan kurtarır." kitapta Aziz Nesin'in yapmaya çalıştığı da bu galiba. Aziz Nesin diğer adıyla Mehmet Nusret, kendisini pek sevdiğim söylenemez, fikirlerinden de hazetmem. Ama yazılmış, emek verilmiş hele ki ortaya çıkmış güzel bir eser varsa gerisi teferruat o okunur, okunmalı. Türkiye'de mizah yazarlığı dendiğinde akla ilk gelen isim Aziz Nesin ve galiba en iyi kitabı da bu, incelemelerde sık sık karşılaştığım için okumak istedim ve iyi ki de okumuşum. Bana çocukluğumu hatırlattı ve bol bol da güldürdü.
Kitap, Zeynep ve Ahmet isimli iki çocuğun mektuplaşması şeklinde yazılmış. Mektuplarda başlarına gelenleri, yaşadıklarını anlatıyorlar. Çocukların gözüyle, büyükleri yani kendimizi görüyoruz, çok iyi bir mizahla beraber çok iyi de bir eleştiri var büyüklere karşı. Bu yüzden olsa gerek Aziz Nesin bu kitabı müstear isimle çocuk romanları yarışmasına gönderiyor ama yarışmada dereceye bile giremiyor. Kitap bu arada harbiden güldürüyor, en azından gülümsettiği çok yer var.
Aziz Nesin, kitabın sonunda çocuklara yazdığı mektupta çok güzel bir şey söylüyor; "büyümüş insanlarla, kendi çocuklukları arasında, belki bin, belki ikibin yıllık bir zaman farkı vardır. Onun için biz büyümüşler kendi çocukluğumuzu unuturuz." Ya bu çok güzel bir şey ben de bunu söyler dururum, çocuktum bir ara ben sen de öyle, evet hatırladığım olaylar var ama o zamanki düşüncelerimi, duygularımı hatırlayamıyorum, Aziz Nesin'in bahsettiği uzaklık bu işte ve bu çok kötü bir şey.
Çocukların gözünden hayatın anlatıldığı, büyüklerin, var olan eğitim sisteminin ve bunun gibi daha onlarca konunun eleştirisi yapılan bir eser. İlk kez Aziz Nesin okudum ve daha çok okumak istiyorum. Kitabın son kısmındaki iki mektupta anlatılanlar, Aziz Nesin’in bu kitabı bir yarışmaya gönderip seçilememesi vs. de beni çok etkiledi. Tüm ebeveynlerin okuması gereken bir kitap.
Aziz Nesin'in bu kitabında kendini çocukların yerine koyarak yetişkin insanları anlamaya çalışmasını kaleme vurmuş. Büyümüş olan bizlerin çocukları anlamamız açısından Ahmet ve Zeynep isimli kitap kahramanlarının mektuplasarakk yapmış olduğu sohbeti bize aktarıyor. Kitabın asıl konusu biz büyümüşlerin çocukluğumuzu unuttuğumuzu karşımızda ki büyümekte olan çocuğa özdenliklerini kaybetmeden büyümesi gerektiğini hatırlatıyor..
İnanmaya ihtiyacım olduğunda... Çocuklar inanın...
Dünyayı verelim çocuklara, hiç değilse bir günlüğüne,
Allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar...
Hadi birlikte imgesel bir yolcuya çıkalım. Bu yolculukta; dünyayı çocukların yönettiğini sonrasında, cezanın çocuğa bırakıldığını düşünün. Kim bilir neler neler çıkar ortaya? Masal içinde masal mı dersiniz, gökyüzüne merdiven dayamış insanlar mı dersiniz yoksa herkesin gülümsediği, birbirini kırmadan yaşadığı bir yer mi? Ya da bir kaos ortamı mı çıkar ortaya, sizce hangisi?
Kitabımız, Zeynep ve Ahmet'in gözünden anne-babaları, öğretmenleri, arkadaşlarını, etrafla ilgili gözlemlerini mektuplaşarak birbirlerine anlatıyorlar. Zeynep ve Ahmet, anılarını, etrafındakilerin yaptıklarını bütün çıplaklığıyla korkmadan, birini beni ayıplar mı diye düşünmeden birbirlerine anlatıyorlar. Çünkü çocuk onlar, masumlar, günahsızlar. Hatta bazen de ailelerinin onlara doğru diye öğrettiği yanlışların cezasını çeke çeke büyümek zorunda kalıyorlar.
Kitabımızın aslında ebeveynlerlere ya da ebeveyn olacaklara rehber niteliği taşıdığını söyleyebilirim. Aziz Nesin burda çocukların gözünden büyükleri eleştirmiş, büyüklerin yaptıklarını kendi aynaları olan çocuklarda göstermek istemiştir. Çokta başarılı olmuştur. Herkesin kendine çıkarabileceği sonuçlarla dolu olan bir kitap bu. Okurken kah gülecek kah hüzünlenecek kahta üzülecek bu da mı oldu diyeceğiniz bir kitap olacak.
Çünkü ancak inanmaktan vazgeçmeyerek dünyanın üstesinden gelebiliriz . Ve siz inanmaktan bir an bile vazgeçmeyin çocuklar.
youtu.be/C8sk0jAYko4
İyi okumalar dilerim sevgili okur...