Şizofreni Yalnız Oynanmaz
Rahmi VidinlioğluŞizofreni Yalnız Oynanmaz Sözleri ve Alıntıları
Şizofreni Yalnız Oynanmaz sözleri ve alıntılarını, Şizofreni Yalnız Oynanmaz kitap alıntılarını, Şizofreni Yalnız Oynanmaz en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yalnızlığıma terk edildiğimde bambaşka biri oluyordum çünkü ben. Haykırıyordum çığlıklarla, duymuyordu hiç kimse! Hiç kimse tutmuyordu durmadan titreyen ellerimden...
Aşık olmak için her şey mevcuttu: yalnızlık katlanılmazdı, sevgisizlik diz boyu...
Delilik gerekirdi aşık olmak için! Aklı başında birisi aşık olamazdı, istese bile olamazdı; çünkü aşk delilere mahsustu.
Seni benden acı dolu bir haykırışla koparttılar; hidrojeni oksijenden ayırır
gibi, bir gezegeni bir yıldızın yörüngesinden ayırır gibi, Boğaz'ı İstanbul'dan
ayırır gibi ayırdılar sana tutunmuş ellerimi, çekip aldılar hayatımı hayatından ki,
hayatım artık bir hayrattı senin hayatına!
Gidişini kanıtlayan en büyük delil olmuştu hiç gelmeyişin!
Şiir yazmakla adam öldürmek arasında pek fark kalmadı artık! Kime şiir yazsam onu öldürüyorum.
Geldin, sarıldın bana doludizgin... Geldin, bir bayram yeri gibiydi yüzün, sanki bir halk özgürlüğüne kavuşmuştu, sanki tüm melekler yeryüzüne inmişti; geldin, uzattın ellerini... Ben de uzattım sana titrek parmak uçlarıma ev sahipliği yapan ellerimi... Ve ellerimiz iki galaksi birleşir gibi birleşiverdi boşlukta...
Haddi hesabı yok artık, genç delikanlıların güzel kızların bedenlerine sahip
olmak için söyledikleri şehvet kokan yalanların!
Aşk, bu yalanların üzerine garnitür olarak konulan ucuz bir süs olmuş!
Sarıldığım sonsuz ovalarında yeşeren intihar çiçekleri fotosentezle değil, kanımla beslenirlerdi geceleri.Çizgisiz beyaz kağıtlarımın üzerine dökülen zehirli bir mürekkep lekesiydi sensizlik; gitgide bulanıklaşarak akardın içime!
Sensizlik, en kalabalık yalnızlığımdı benim, en frenlenemeyen, en şizofren yanım!
Sensizlik, suratıma hunharca geçirilmiş panter pençelerinin bakışlarımda bıraktığı parmak izi! Sensizlik, sessizliğin en yüksek oktavında yazılmış, çığlık çığlığa söylediğim en kutsal ilahim!
Sensizlik, ölüm gibi bir düşten tam öleceğin anda uyanmak...
Sensizlik, en anlatılamayan masalı oysa evrenin, anlatmaya çalıştıkça aslında hiçbirşey anlatmadığını anladığın, anlatılamayacak bir masal sensizlik!...
"Biz yalnız değiliz ki bebeğim, ben hep senin içindeyim."
“Üniversitelerde kitleler halinde salakları eğitmeye çalışırlar.”
Sayfa 207 - Beşinci, Altıncı, Yedinci Baskı, 2010, İzmirKitabı okudu
Aşk denilen şey tüm dünyada dillerindeki en kirletilmiş, en çok kötüye kullanılmış ve anlamı en çok değerlendirilmiş kelimeydi.
Sayfa 47 - Beşinci, Altıncı, Yedinci Baskı, 2010, İzmirKitabı okudu
Ben, gözbebeklerimde dipsiz uçurumlar beslerim yıllar öncesi tehlikeli bir
şairden, çaldığım bakışlarım bir kez bakanı içine çeker ve bir daha asla geri
vermez!
Bu büyük acı tam yedi yıl önce başladı. Yedi yıl önce aniden yerleşik hayata geçti tüm göçebe hüzünler içimdeki geniş arazide, hüznün adi sen oldu.Ben sana koştukça dudaklarında alevli patlamalara yol açtı yorgun yüzünden süzülen ortodoks matem. Sen her zaman suskundun, hep susmaya zorluyordun içindeki cayır cayır yangını. İçimden bir ses avaz avaz haykırdı arkandan, duymadın! Duymadın! Duymadın! Ve kaçışların en büyüğüne tanık oldu İstanbul...
Bir deliyim belki ben, belki de uzun bir şiirde benliğini yitirmiş kimsesiz bir imge! Bir çıkmaz sokak kâbusuydu belki seni sevişim, belki de çocukça bir çılgınlık!