Sokak Nöbetçileri 4
Aslı ArslanSokak Nöbetçileri 4 Sözleri ve Alıntıları
Sokak Nöbetçileri 4 sözleri ve alıntılarını, Sokak Nöbetçileri 4 kitap alıntılarını, Sokak Nöbetçileri 4 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.… sevgi galip gelmişti, aşk onu hem iyileştiriyor hem yok ediyordu.
Sayfa 254Kitabı okudu
Geçmişe dönemezsin ama geleceği inşa edebilirsin.
Sayfa 138Kitabı okudu
Yankı gözlerini devirip telefona uzandığında ekrana bakıp büyük bir nefes verdi ardından açıp telefonu hoparlöre aldı. "Ne var Mutlu?"
"Ulan çadırın ışığını kapatın, gölgelerinizi üst üste alt alta görmek zorunda mıyım ben?" dediğinde Yankı siktir diye fısıldadı ardından uzanıp ışığı kapattı. "Boks maçı izler gibi saatlerdir sizi izliyorum, bir ara bütünleştiniz aklım gitti korkudan. Yedin sandım Helin'i."
"Uyusana oğlum," dedi Yankı hırsla. "Bizi mi dikizliyorsun?"
Neleri unuttum, bilmiyorum ama neleri unutmadığımın farkındayım.
Sayfa 133Kitabı okudu
"Çocuğumuzun ilk kurduğu kelime lider olsun diye her şeyi yapacağım," dedi. "Sonra sana gelip diyecek ki, liderin olarak süt vermeni istiyorum anne." Gülmeye başladığımda onun gülüşü bir anda kesildi ve ciddiyetle bana baktı. "Şaka değil bu arada," dedi, gülmeye devam ettim ama katılmadı. Birkaç saniye sonunda dudaklarım aralandığında gerçekten ciddiydi.
"Sanırım Koza haklı," dedim iri gözlerle. "Sen çocukları elli beş yaşında gibi büyüteceksin. Üç yaşındaki çocuk takım elbise giyip toplantılara katılacak."
"Koza'yı mahvedeceğim," dedi hırsla. "Gidip gelip bana senin beşiz çocuğun olduğundan bahsediyor. Öyle bir şey yok dediğimde de ben gidip Helin'e senin çocukları istemediğinden söz edeyim de gör diyerek tehdit ediyor." Gülmeye başladım yeniden. "Gülme," dedi. "Bu hikayeye gerçekten inanıyor. Bana bir tanesinin adını Koza koy dedi sonra da diyor ki, okulda kelebek diye dalga geçerlerse dalga geçenlerin babalarını döveriz."
Bir çamurun içinden çıktığınızda arınmanız kolay olabiliyordu ama vücudunuzdaki yaralar izlere dönüştüyse onları geçirmek imkansızdı.
Sayfa 407Kitabı okudu
Bartum be bartum
Koşedeki dolabı açtı, dolaptaki birkaç parça eşyayı yere fırlattığın biblolar kırıldı; hepsi eskiydi, geçmişten kalmıştı ve artık parçalanmıştı. Bir çarşaf çıkardı, çarşafı yere fırlattığında içinden tozlu bir defter düştü; soluk bile almadan defteri aldı ve yana kaydırdığı masanın üzerine fırlattı. "Ben de ne yapayım, Lâl," dedi ona dönüp bakarak. "Aptal gibi sana şiirler yazdım, bunu gizledim senden. Bak senelerdir durur orada, ne büyük sır ama." Lâl, bakışlarını masanın üzerine çevirdiğinde sanki evi terk etmek üzere olan o kişi abimmiş, babammış, ailemmiş gibi adımlarımı geri geri atıp kapının önüne geçtim; çıkarsa gidişini engellemek için.
Koza bile en sonunda "Bartu," diye soludu. "Bunlar sır değil, yapma."
"Eh, bir de küçükken animasyon izlediğimizde dans eden karakterleri Lâl çok sevdi diye gizli saklı dans kursuna gittim, bu da sırdan sayılır mı?" Bartu bir adım attı, kapının önüne daha fazla geçtim; Yankı ne yapmaya çalıştığımı anladığında arkamda durdu. "Dur düşüneyim, başka bir sırrım var mı?
“Bir yabancı olsam beni sever miydin sen de?”
‘Ben zaten’ dedi iç sesim, ‘ben daima.’
Sayfa 173Kitabı okudu
"İnsanın ait olmak istediği yer kafasının içindeki dünya ve hayalleridir."
Bazı mucizeler gerçekleşir, bazıları da hiçbir zaman gerçekleşmezdi.
Sayfa 400Kitabı okudu