Son Hazaryalı sözleri ve alıntılarını, Son Hazaryalı kitap alıntılarını, Son Hazaryalı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sensin Ülgen tüm insanları yaratan. Bizi sıkıntıda bırakma ey bedene can katan. Kötüye direnmemizi sağla. Sen ki yıldızlarla göğü döndürüyorsun. Hem de binlerce bin defa; Benim günahlarımı cezalandırma !
İnsan, çok sevdiği, onsuz olamayacağını sandığı bir şeyi, bir makamı, bir insanı yitirince, bir daha hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağına inanır. Artık gülüşü ürkek ve acılı, bakışları gamlı, alın çizgileri daha derin ve kalıcıdır. Akıp giden günler hem onu, hem duygularını tıpkı loğ gibi, ama hissettirmeden ezerek yeni bir hamur yaratır. Zaman, bunu öylesine usturuplu ve kalleşçe yapar ki insan, hamurun başkalığını algılayamaz. Derken gün gelir, günlük gailelerle kuşatılan kişi, benliğinin ölçümsüz bölümünü koparıp götüren yitimi hatırlamaz olur; sık sık kahkahalar atmaya başlar, içinde bildik kıpırtılar uyandıran yeni erekler edinir. Ona ve çevresine göre her şey yerli yerine oturmuş, günler olağanlaşmış, o önemli bunalım nihayet atlatılmıştır. Uykusuz geçen bir gecenin ıssızlığında ani bir anımsama, eski bir kılıç yarası gibi yüreğini sızlatsa da, sabahleyin aynaya baktığında yüzünde gördüğü yabancı çizgileri uykusuzluğa ya da yaşlanmaya verir. Onsuz olamayacağına inandığı şeyin yitikliğine alışmış gibidir artık. Hatta, her şeyin eskisinden ne denli farklı olduğunu fark etmez bile...