Bazen bir kitabı anlatmak için kelimeler ve duygular eksik kalır, tarif edilemez. Bilimkurgu, distopya, fantastik türde ele alınan ödüllü yazar Donna Barba Higuera'dan harika bir kitaptı. Petra Pena, tıpkı büyükannesi gibi bir hikaye anlatıcısı olmak istiyordu. Fakat Dünya bir kuyruklu yıldız tarafından yok edilecekti. Petra ve ailesi kendilerine "kolektif" adını veren bir grup tarafından seçilen yüzlerce insan arasına girerler. Sagan'dan gemiye binerek yeni bir gezegene giderler. Kolektifler herkesi kapsüllere koyarak bilgi yüklemesi yapar ve seçilen insanları yüzlerce yıl uyuturlar. Bir gün uyandıklarında ise birer Zeta olurlar. Zetalar Kolektif'e hizmet etmek ve sadık olmakla görevlidir. Kolektifler kendi çıkarları için tüm insanları maşa olarak kendi işlerinde kullanmak üzere eğitirler. 2061de uykuya dalan Petra uyandığında 2432 yılındadır. Uyandığında her şeyi hatırlayan aslında bir Zeta'ya dönüşmeyen Petra'dır. Oysa ki dünyaya dair hiçbir şeyi hatırlamaması gerekiyordu. İşe ailesini aramakla başlar. Petra harika bir hikaye anlatıcısı olma yolunda ilerler. Geçmişin hikayeleri ile onlara kim olduklarını hatırlatmak, Sagan'a dönebilmek için var gücüyle uğraşır. Petra, ailesine kavuşabilecek mi? Hikayelerini ulaştırarak herkese gerçek kimliklerini hatırlatabilecek mi? Sagan'a dönecek mi yoksa bu yeni gezegende yaşamaya mahkum mu olacak? En önemlisi Petra yaşayacak mı?
