O anda şunu anladım.
Bir kötülüğe bulaşmak istemiyorsan, sana ilk teklif ettiklerinde reddedeceksin, ilkinde reddetmek için kuvvetli bir mazeretin vardır ama ilkini kabul ettiysen ikinciyi reddedemezsin.
İlk seferde yanlış karar vermiştim.
Tahtacı'nın yanına yeniden uğradım bir gün, "peki neden bütün insanların günahları var?" diye sormuştum," niye yaradan her parçasına günah dağıttı? "
Oyduğu beşikten başını kaldırıp bana bakmıştı.
Sonra yeniden başını işine eğip," İnsanların günahı onları bir araya getiriyor " demişti,günahı paylaşmak, günaha karşı daha dayanıklı olabilmek, birbirlerinin günahkârlığını görebilmek için toplanıyorlar.Günah olmasaydı,her insan tek başına bir dağın başında otururdu.Günah onları birbirine çekiyor "
Bana bakıp o geniş ve aydınlık gülümsemesiyle, "Sevap işlemeleri için bir araya gelebilmeleri gerekiyor. Günahla birbirlerine kavuşuyorlar,sevabı da ancak öyle işliyorlar,birbirlerini günahtan temizlemeye uğraşarak. " diye eklemişti.