"Zira bilindiği üzere daima adalet fikriyle dolu bulunan dış dünya, servetsiz faziletin gayriahlaki bir manzarası olduğuna inanmaktadır. Pek merhametli olan dış dünya, bütün namussuzların da fakirlik ve zaruret içerisinde olmasını ister. Fakat malesef genelde tamamıyla aksi olmaktadır." (S.139)
Uzun zamandır okuduğum en akıcı kitaplardan biriyle yaz sıcağını çekmeye çalışıyorum :) 250 sayfaya yakın ama insanın elinden bırakası gelmediği için 1 günde dahi okunması muhtemel bir eser. Konumuz yine suç, suçlu, adalet sistemi. İnsanların suçluyu mu suçu mu cezalandirdiklari yoksa arada suçlunun ailesinin mi kaynağı kafamı kurcalayıp duran bir muamma oldugu müddetçe bu tarz her kitabi okuma gayreti içinde olacagim sanıyorum. Aslında biraz Dostoyevski'nin Suç ve Ceza'sı biraz İrfan Yalçın'in Fareyi Öldürmek kitaplarının karışımı gibi. Tespitler güzel, kurgu akıcı. Yayinevine karşı özellikle son dönemde bir ön yargı oluştuğunu bilsem de ben yine de kitabı tavsiye edeceğim. Şu sıcak yaz günü ancak böyle akıcı kitaplar gidiyor:)
