Suçumuz İnsan Olmak
Oktay AkbalSuçumuz İnsan Olmak Gönderileri
Suçumuz İnsan Olmak kitaplarını, Suçumuz İnsan Olmak sözleri ve alıntılarını, Suçumuz İnsan Olmak yazarlarını, Suçumuz İnsan Olmak yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Suçtu insanoğlu için güzel olan ne varsa. Hepsi sınırlıydı. Hareketler, istekler, düşler bile.
"Hiçbir şeyin önemi yoktu, istediği kadar rüzgârlar essin, fırtınalar kopsun, yıldırımlar düşsün. Boşunaydı. İnsanın hayatında bir an gelirdi ki, değerli bildiği ya da öyle diye beklediği bütün ölçüler yitip giderdi. İnsanoğlu bir başına kalakalırdı. Alışılmış düzenden, inançlardan, bağlardan kopmuş, uzaklaşmış... Hayatını yeniden kurar, yeniden bir kişilik edinmeye başlardı. "
Sayfa 53
Hayatın üzerinde fazla düşünmeye gelmezdi. Hele büyütmeye hiç…
Kim bilir belki ...
Olamaz mı bir defacık da olmayacak gibi kabul edilen şeyler?
Gerçek denen şeyler bir defacık, bir defacık da düşlerden doğamaz mı?
Birçoğumuz gibi
Yaşayacaktı. Aşksız, inançsız, bağsız. Gününü geçirmek, karnını doyurmak, bir şey anlamamak, boş sözler etmek için yaşayacaktı. Mahkumdu yaşamaya…
Bu,bir avunmaydı. Kişinin kendini aldatmasıydı sevmek…
Suçu sever olduk
Suçtu insanoğlu için güzel olan ne varsa. Hepsi sınırlıydı. Hareketler, istekler, düşler bile…
Hayatın hep güzel yönleri kalmalıydı kişinin belleğinde. Çirkinlikler, acılar, bayağılıklar atılıp unutulmalı. Yaşanmamış gibi olmalıydı! Ama unutulması gereken şeyler de o kadar çoktu ki!
Sayfa 23Kitabı okudu
Hep birtakım gerçeküstü gölgelerin ardından koştum. Elimi uzattım, gölgeleri tutamadım. Hepsi kayıp gittiler. Hayaller beni aldattı. Yolum çıkmazlarda dolaştı, ne yaptığımı bilmeden bir şeyler aradım, bir şeyler yaptım. Sonuç: 300 lira aylıklı küçük bir memur.
Sayfa 17Kitabı okudu
Yetinemedi”
Arzudan çirkinlikten uzak bir serüvendi bu. Ne kadar süreceği bilinmezdi. Sürdüğü kadarıyla yetinilmesi gereken bir mutluluktu…
Sahi öyle miydi?
Mutluluk nedir şimdi biliyordu Nuri. O, ışıl ışıl bir bakışı, anlamı derinlerde saklı bir gülümseyişti. Ilık bir sesti. Bir avucun hararetiydi. İnsanın içini serinleten bir ses titreşimi. Kişiyi alışılmış şeylerden sıyıran, ona yeni bir kişilik veren duyguydu. Mutluluk kısaca aşkın başka bir adıydı. Aşkın ta kendisiydi…