Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Suçumuz İnsan Olmak

Oktay Akbal

En Eski Suçumuz İnsan Olmak Gönderileri

En Eski Suçumuz İnsan Olmak kitaplarını, en eski Suçumuz İnsan Olmak sözleri ve alıntılarını, en eski Suçumuz İnsan Olmak yazarlarını, en eski Suçumuz İnsan Olmak yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Reklam
Oscar Wilde'dan alınmış bir mısraydı bu: "hepimiz çamur içindeyiz , ama bazılarımız yıldızlara bakar."
Kişinin tam mutluluğa ermesine engel olan bir şeyler vardı hayatta. Ama insanoğlu bunları önceden göremez, bilemezdi. Bilse de görse de hareketlerini durduramaz, değiştiremezdi. İnsan, çoğu zaman bile bile yanlış adımlar atardı. Boşluğa, çıkmaza doğru yürürdü. Bunda kimsenin suçu yoktu. Vardı belki de... O da insan olmaktı. Bu bildik dünyanın insanı olmaktı. Hayatın içinde ne varsa pisti, kirliydi.
144 syf.
·
Puan vermedi
·
4 saatte okudu
Türk yazarların kitaplarını okumayı seviyorum. Her romanda kendimle, çevremdekilerle, yaşanmışlıklarla bağlantı kurabiliyorum. “Suçumuz insan olmak” oktay ikbal’ den okuduğum ilk roman. Kısaca; hayatın sıradanlığı ve gençlik hayallerinin gerçekleşmemesi üzerine hayal kırıklığına uğrayan orta yaş insanları anlatmakta çoğunlukla. Bununla beraber insanı mahkum, suçunu da insan olmak olarak değerlendirmek fazlaca pesimist bir yaklaşim. Sorunun doğru tespit edildiği kesin. Neden veya nasıl sıradan bir yaşam sürülüyor? Bunun üstüne düşünmek gerekir bence.
Suçumuz İnsan Olmak
Suçumuz İnsan OlmakOktay Akbal · Doğan Kitap · 2018480 okunma
Kişi, bir an geliyordu boş veriyordu her şeye. Bütün değer yargılarına arkasını çeviriyordu. Fazla incelemiyordu yaşamasını. Alışılmış düzenin dışına insandan üstün bir güç onu iteliyordu. Suç, insan olmaktı, insan yaratılmaktı demek.
Reklam
Hayatın hep güzel yönleri kalmalıydı kişinin belleğinde. Çirkinlikler, acılar, bayağılıklar atılıp unutulmalı. Yaşanmamış gibi olmalıydı! Ama unutulması gereken şeyler de o kadar çoktu ki!
Hiçbir şeyin önemi yoktu, istediği kadar rüzgârlar essin, fırtınalar kopsun, yıldırımlar düşsün. Boşunaydı. İnsanın hayatında bir an gelirdi ki, değerli bildiği ya da öyle diye bellediği bütün ölçüler yitip giderdi. İnsanoğlu bir başına kalakalırdı. Alışılmış düzenden, inançlardan, bağlardan kopmuş, uzaklaşmış...
İnsanoğlu kendisi için neler yapmazdı. Neleri yok etmezdi. Bunun iylikle, kötülükle ilgisi yoktu. Sadece insanoğlu olmak yeterdi.
Sayfa 101Kitabı okudu
144 syf.
10/10 puan verdi
·
17 saatte okudu
Suçumuz İnsan Olmak... Okurken âdeta ruhum dinlendi, türlü düşüncelerden arındı. Akıcı, sürükleyici bir anlatımı var. Fazlasıyla etkisinde bıraktı beni İki farklı insan. Birbirini asla tanımayan insanların arasında bir bağ vardır ve o iki kişi o bağı öyle bir anda her iki ucundan sıkı sıkıya tutacaktır ki, bağın çözülmesi çok zor olacaktır. İşte Nedret ve Nuri de tam olarak o bağın her iki ucundaydılar. Nedret yeşil önlüğünü takıp kocasına her gün yaptığı gibi kahvaltı hazırlıyordu. Mutfak penceresi açık ve perde hafif aralıktı. Nuri, yıllardır gidip geldiği geldiği yollarda ilk defa o gün kafasını kaldırıp Nedret'i açık penceresindeki aralıktan görmüştü. O andan sonra herşey değişmişti ikisi için de. Duyguları, sevgileri herşeyleriyle birbirlerine aitlerdi. Uzunca bir sürede öyle oldu ama artık daha fazla şeyler yaşamaları için evlenmeleri gerekiyordu. Evlenemezlerdi. Nedret yapamıyordu. Evliyken böyle bir ilişki yaşamak istemiyordu. Evet kocasını sevmiyordu kendisini sadece onun eşyası olarak görüyordu fakat ona çok bağlıydı. Bu saatten sonra boşanamazdı ondan. Nuri'nin de bakması gereken karısı ve iki çocuğu vardı. Boşansaydı ne olacaktı onlara? Üstelik Nedret istemiyordu artık o ne yapabilirdi ki... Yaşanması gereken herşey yaşanmıştı kendilerinin bir suçları yoktu ama bitmişti işte. Belki de tek suçları insan olmalarıydı? Artık perdeler çekili ve yollar kapalıydı..
Suçumuz İnsan Olmak
Suçumuz İnsan OlmakOktay Akbal · Doğan Kitap · 2018480 okunma
1.000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.