(1902 Puerto de Santa Maria/Cädiz-1999 Madrid/İspanya)İspanyol şairi. Doğduğu kentteki Cizvit okulunda eğitim gördükten sonra 1917'de Madrid'e gitti. Kübist ressam olarak çalışmaya başladı, sergilere katıldı. Garcia Lorca, Bunuel ve Dali ile arkadaşlık kurdu. İlk şiir kitabı "Marinero en Tierra" (Denizde ve Karada) ile Ulusal Edebiyat Ödülü'nü kazandı (1925). İlk şiirlerinde Garcia Lorca ile birlikte "neopopularismo" (yeni-halkçılık) akımı içerisinde yer aldı. Gongora gibi klasik, A. Machado ve J. R. Jimenez gibi modern şairlerden etkilendi. 1929'da yayımlanan "Cal y Canto"da (Kireç ve Şarkı) İspanyol barok şiirinin, özellikle Gongora'nın imge ve biçimlerini gerçeküstücülüğün ögeleriyle birleştirir. Aynı yıl çıkan "Sobre los Angeles" (Melekler Üzerine, 1929), gerçeküstücü şiirin doruk noktalarındandır ve Alberti'nin politik olmayan şiiri içinde başyapıt niteliği taşır. "Cal y Canto" ile (1929) başlayan bunalım şiirinin burada daha da keskinleştiği görülür. Yetkin bir biçim ve soyutlama ile, acılarıyla baş başa kalan insanoğlunun yalnızlığını, korku ve tehdit altında geçirdiği süreçleri yansıtır. 1931 yılında İspanya Komünist Partisi'ne giren şairin sanatı "Consignas" adlı yapıtıyla siyasal nitelik kazandı. 1936'da Garcia Lorca ile Antifaşist Aydınlar Birliği'ni kuran Alberti, İspanya İç Savaşı sırasında cumhuriyetçi ordunun saflarında yer aldı; gezici bir tiyatro grubu olan "Las Guerillas Teatrales"i yönetti ve halk arasında çok yaygınlık kazanan, şarkı olarak söylenen devrimci şiirler kaleme aldı. İç savaştan sonra 1939'da Fransa'ya, oradan da Amerika'ya giden şair 1940'tan sonra Arjantin ve Uruguay'da yaşadı. 1957'de Roma'ya yerleşti. Sürgündeki yapıtlarında insancıl ve nesnel bir anlatım ağır basar. Roma'ya yerleştikten sonra ressamlığı ve şairliği bir arada yürüttü, 1976'da İspanya'ya döndü. 1977'de Cadiz'den komünist partisi adayı olarak milletvekili seçildi. Bir süre sonra bu görevinden ayrıldı. Şairin şiirlerinden yapılan bir derleme "Sürgünden Şiirler" (1978) adıyla Türkçede yayımlandı.