Tanrıların Öyküsü
Derman BayladıTanrıların Öyküsü Gönderileri
Tanrıların Öyküsü kitaplarını, Tanrıların Öyküsü sözleri ve alıntılarını, Tanrıların Öyküsü yazarlarını, Tanrıların Öyküsü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yaratıcılığı dişi bir varlık olarak 'toprak' la simgeleyen ilk çağ insanı, bir de beden tasarlamış yaratıcıya. Bu beden bütün yeryüzüdür. Toprak bu tanrıçanın etidir. Toprağın bağrındaki taşlar kemikleri.. Ağaçlar ve her türlü bitkiler onun saçlarıdır. Yeryüzünün irili ufaklı dağları da bereket taşan memeleri olmalı ve baharın gelmesiyle eriyerek akan sulara dönüşen karlar da bu memeleri besleyen sütler. Damarları da unutmamalı onun. En küçük yatağından en büyük ırmaklara dek bütün akarsular da damarlarını oluşturur. Bu yataklarda akan sıkarsa Ana Tanrıçanın kanıdır.
... Pandora bir de kutu getirmişti beraberinde. Kutuyu açarlar ama açmalarıyla da ne kadar kötülük ve dert varsa yeryüzüne yayılır. Pandora kapağı kapatmak isterse de çok geçtir artık. Bir '' umut'' kalmıştır kutunun içinde, tam çıkmak üzereyken çıkamayan. İnsanları bunca olumsuzluk karşısında avutan 'umut'.
Rhea ya da Kybele
Ad olarak değişik görünseler de aynı kişiliği temsil eder bu iki tanrıça. Rhea, Anadolulu tanrıça Kybele’nin Yunan tanrılar dünyasında aldığı addır.
Sayfa 22 - Say
Zeus
Zeus, evrenin efendisidir.Bütün yaratıcıların hakanı, ne kadar tanrı varsa hepsinin de başbuğudur.
Sayfa 27 - Say
Yazgımız..
Koca bir kayayı yüksek bir tepenin doruğuna çıkarmaktı çarpıldığı ceza. Uflaya puflaya, kan ter içinde ite kaka çıkarıyordu da onu nitekim. Ama tam doruğa oturtacağı sırada kaya paldır küldür yuvarlanıyordu aşağı ve Sisyphos bir kez daha başlıyordu yeniden, bu hiç bitmeyecek görevine.
Sayfa 174Kitabı okudu
"Ate" insanlara kötü eylemlerde bulunmayı esinleyen ve her türlü yıkıma yol açan bir tanrıçadır.
Moiralar Yazgı tanrıçalarıdır. Moira sözcüğü "pay" anlamına geliyor. Kişinin yaşamdan aldığı pay yani.
Sevdiğim bağlantılar-öyküler
İmparator Tiberius döneminde bir gemi Ege denizinde yol almaktaymış. Geminin Thamus adında bir dümencisi varmış. Bir akşam rüzgar kesilivermiş birden. Gemideki yolcular içki içip eğlenirlerken adalardan "Thamus Thamus!" diye dümencinin adını çağıran bir ses yükselmiş. Ses üçüncü kez gelince Thamus da yanıt vermiş. Ses o zaman gemi belirli bir noktaya varınca dümencinin "Yüce Pan öldü!" diye bağırmasını buyurmuş. Gemideki herkes korku ve dehşetten donakalmış. Thamus'un bu buyruğa uyup uymaması gerektiğini tartışmışlar. Thamus o söylenen yere gelindiğinde rüzgar esiyorsa geçip gitmeyi ama kesilirse buyruğa uymayı kararlaştırmış. Oraya varınca kesilivermiş rüzgar; Thamus da, "Yüce Pan öldü!" diye gırtlağının var gücüyle bağırmış. Susar susmaz da sanki bir alay kişi bu haberi almış da çok kederlenmiş gibi her yandan iniltiler ve ağlamalar yükselmiş. Gemideki herkes de tanık olmuş bu olaya.
Haber çok geçmeden Roma'da da yayılmış, İmparator Tiberius, Thamus'u bizzat görmek istemiş ve ona sorguya çekmiş. Bilginleri toplayarak bu Yüce Pan'ın kim olduğunu sormuş. Bilginler de onun Hermes'le Penelope'nin oğlu olduğunu söylemişler.
Bu olay sonraları, Hıristiyanlığın doğmasıyla eski inançların öldüğü biçiminde yorumlanmış
Atinalılar, Marathon savaşında Pan'ın Persler üzerinde korku estirdiğine ve zafere onun sayesinde ulaştıklarına inanıyorlardı.
Nietzsche'inki
Her şeyden önce bir doğa tanrısıdır Dionysos. Taşkınlığın, coşkunun, yaşama sevincinin tanrısı. Üzümle simgelenen şarabın, sarhoşluğun; bu sarhoşluğun getirdiği sınır tanımazlığın tanrısı da odur. Bu sınır tanımazlık çılgınlığa kadar gider kimi zaman.
Hermes ~ Angel, Cebrail, Azrail
Hermes'in sayılamayacak denli çok olan görevlerinden en önemlisi, hiç kuşku yok ki "tanrıların, özellikle de Zeus'un habercisi ve ulağı" olmasıdır. Eski Yunancada Angelos sözcüğü "haberci" anlamına geliyordu. Bu sözcük daha ilerki yüzyıllarda anlam kaymasıyla "ange", "angel" biçimlerinde Batı dillerine girmiştir. "Melek" demek oluyor bu yeni anlamlarıyla. Zaten meleklerin, özellikle de -Batı' da Gabriel denen- Cebrail'in görevi de bir melek olarak Tanrı haberciliği değil midir?
Kuran'a göre, İsmail'i -Tevrat'a göre İshak'ı- tam kurban edileceği sırada gökten bir koç indirerek kesilmekten kurtaran Cebrail'dir, Hermes de altın postlu koçla Phriksos ve Helle'yi kurban edilmekten kurtarmıştı. Hermes kimi kabartmalarda bir koçla birlikte görülür. Zaten "Kriophoros" (koç taşıyan) da denirdi ona. Hermes'in bir başka görevi de ruhları öteki dünyaya götürmekti. Bu görevi dolayısıyla "Psykhopompos" (ruhları götüren) sıfatı verilmişti Hermes'e. Bu niteliğiyle de bir can alan meleğin işlevini görüyor.
Sayfa 106Kitabı okudu
Tüm ilkçağlar boyunca ululanan Toprak Ana, değişik bir kavramla ama özde aynı olarak Hıristiyanlıkta da sürdürüyor etkisini; Meryem'in kişiliğinde yine Tanrı Anası sıfatıyla.
Sayfa 33Kitabı okudu
Kibele ile Attis
Kybele'nin en ünlü öyküsü, onun Attis'le olan aşkıdır. Çok güzel bir delikanlıdır Attis. Kybele, kendi tapınağının bakımını bu güzel Phrygialıya emanet etmiştir. Ama bir de koşulu vardır: Attis tanrıçaya verdiği bakir kalma sözünden dönmeyecektir.
Ne var ki bir ölümlüye sevdalanır güzel delikanlı ve çabuk unutur verdiği sözü. Düğün töreni sırasında tanrıça Kybele de gelerek konuklar arasına karışır. Tanrıçayı gören Attis verdiği sözü hatırlar ve derin bir vicdan azabı ya da bunalım sonucu erkeklik organını keser. Attis'in toprağa akan kanlarından menekşeler biter. Delikanlı bununla da yetinmez; tam kendini asacaktır ki eski sevgilisine acıyan tanrıça onu bir çam ağacına dönüştürür. Çam kozalağı Attis'in simgesiymiş.
Sayfa 29Kitabı okudu
Topraktan yoğrulma, yaşam ruhu üflenmesi
Titan Iapetos'un oğlu Prometheus yağmur suyuyla toprağı karıştırarak tanrı suretinde insanı yaratır.
Başka anlatımlara göre, Minerva (Athena), Prometheus'un bu yapıtının güzelliğine hayran olarak bu ruhsuz gövdeye yaşam soluğu üflemiş (...)
Zeus öfkesini Prometheus'un kolladığı insana yöneltir bu kez. Demirci tanrı Hephaistos'a, bir parça toprağı suyla karıştırarak bir kadın yapmasını söyler. Athena bu kadına el işlerini öğretir, Aphrodite arzularla doldurur onun yüreğini, Hermes de yalan dolanlarla donatır içini. Bu da insanın ikinci yaratılışıdır.
Sayfa 24Kitabı okudu