"Sarılsam ya şu an sana;
Isıtsan içimi,gülsen yine her zamanki gibi. Umursamasam olan biteni,
Duymasam kafamdaki sesleri.
'Boşver' desen, unuttursan her şeyi."
Aramızdaki mesafeyi kapatarak kollarımı boynuna doladım. Belki de yanında olmalıydım. Konuşmak gerekmezdi bazen ruhların anlaşması için; kalp, kalbi tanırdı.