Tarkovski
Slavoj ZizekSözler ve Alıntılar
"Kendinizi, kendinizle zaman geçirmeyi yalnızlık sanmayacağınız şekilde yetiştirin."
Tarkovski’nin son iki filminin sorunsalı: Her ikisi de sahte ve yanıltıcı bir fedakârlık üzerine odaklanmıştır. Tarkovski’nin kendisi böylesi bir sıfatı kabul etmese de kahramanların hissettikleri içtepi anlamsız bir fedakârlık jestini yerine getirir. Ki bu da en saf haliyle süperegonun alanıdır.
Sayfa 96Kitabı okudu
Ben kendim olarak yokum, sadece ötekinin somutlaşmış fantezisiyim.
Sayfa 55 - Encore YayınlarıKitabı okudu
"Sen kendini biliyorsun.
Yorgunsun, ve hayal kırıklığına uğradın."
Sen kendini biliyorsun.
Yorgunsun ve hayal kırıklığına uğradın..
Nihai Tarkovskici tinsel deneyim, özne yarı yarıya durgun suya batmış şekilde dünyanın yüzeyine uzanmışken gerçekleşir; Tarkovski’nin kahramanları dizlerinin üstünde, başları yukarıya, göğe dönük dua etmezler; aksine nemli toprağın sessiz kalp atışlarına yoğunlaşıp kulak verirler…
Sayfa 105Kitabı okudu
Eugenia, Madonna del Parto onuruna basit köylü kadınların bir kilisede düzenlediği törene şahitlik eder - azizeye anne olma dileklerini iletmekte, evliliklerinin doğurganlıkla taçlanması için dua etmektedirler. Şaşkına düşen Eugenia anneliğin çekiciliğini anlamaktan uzak olduğunu kabul ederek töreni izleyen papaza inançlı biri olmak için ne gerektiğini sorar, papaz şöyle yanıtlar: “Diz çökerek başlamalısın” - Pascal’ın meşhur “Diz çök ki geri zekâlı olasın”ına yönelik (sahte entelektüel gururdan mahrum kalırsın) açık bir atıftır bu. (Ne ilginç ki Eugenia bunu dener ama yarı yolda bırakır: Dışsal bir jest olarak bile diz çökemez.) Burada Tarkovskici kahramanın çıkmazıyla karşılaşırız: Nostalji eksikliğinden, boğucu bir varoluş çaresizliğinden dolayı naif tinsel kesinlikten kopmuş günümüz entelektüelinin (en iyi örneği Nostalgia’nın kahramanı Gortçakov) dolaysız dinsel teslimiyete geri dönmesi ve bu kesinliğe yeniden ulaşması mümkün müdür?