Duymak istemeyen kişi hissetmek zorundadır, büyük annemin lafları. Hissedemeyen kişi daha kötü yaralanır. Ve kendi etini yeterince derin kesemeyen, kesmeye cesaret edemeyen kişi, başka birisinin bunu kendisi yerine yapmasını bahane gösterir.
İyi duyduğu en medeni kelimeydi. Tüm medeni şiirlerde insan asil, yardımsever ve iyi oluyordu, fakir insanların deyişlerinde ise iyi kelimesi insan olmayan- insanüstü bir düzeye tırmanıyordu.
Yeteneksizdi, diğerlerinden çok daha fazla sahip olmak istediği şeye, yeteneğe sahip değildi ve dünyada hiç bir güç, kişisel hırsı bile bu eksikliği gideremezdi.
Yavaş yavaş derin sulara gömülmeler. Gömüldükçe serzeniş daha da artıyor. Kalkış. Aynı selin yeni, yüksek bir dalgası beni de içine alıyor. Sulara gömülmek. Karanlık. Sessizlik.