Hastaneye acil yatırılan bir kadının hastalığı (mide zarı enfeksiyonu) ve geçmişiyle hesaplaşması. Başlangıç cümlelerinin vuruculuğu ardından gelen küçük hayal kırıklıkları, hastane anlatısına dönüşüveren!
Terlemeyi sel baskını olarak gören hasta kadının bir yandan hastalığına tanı ve teşhis çabaları diğer yanda bilincinin yeraltı koridorlarında anestezist Kora ile yaptığı mitolojik gezintiler ve hırslı yeteneksiz olarak nitelediği dostu Urban ile sürekli ziyaretçisi arasında gitgelleri. Kitabın adıyla yapılan vurgu, hasta bir insanın tenselden tinsele yolculuğu belki, ölüm koridorlarında.
Anlatımın çoğu yerinde meydana gelen yoğunluk ve acı dozu, yazarın da bir hastane deneyimini yazdığı izlenimi bırakıyor, okurda. #hiçbiryerde eserini beğenerek devamı gelen bu Wolf yolculuğu, #cassandra eserine kadar uzanmalı, Doğu Alman kökenli yazarı çözebilmek için...
TenselChrista Wolf · Gendaş Yayınları · 20053 okunma
İçindeki bir nebzecik ümit onun zayıf noktasıydı, önündeki ıhlamur yaprağıydı, ne söylemek istediğimi umarım anlıyorsun. Bu bölgeye bir ok saplanabilirdi. Urban doğru zamanda tüm ümitlerini öldürmeyi ihmal etti.
Hayat, yaşamaktan bıkanı ve yaşamdan yorulanı o affedikemeyecek uyuşukluğundan çekip çıkarmak, yeniden doğru yolu bulması ve neden dünyada olduğunu hatırlaması için onu iyileştirici bir korkuyla hayata geri döndürmek amacıyla ölümü bir çare olarak kullanıyor.
"Gerçek tarihte ileri doğru atılmış adımların bir fonksiyonudur. Geri kalan her şey duyguların değersiz eserleridir." Acaba bu sözleriyle amacın aracı kurtardığını mı anlatmak istiyordu?
Duymak istemeyen kişi hissetmek zorundadır, büyük annemin lafları. Hissedemeyen kişi daha kötü yaralanır. Ve kendi etini yeterince derin kesemeyen, kesmeye cesaret edemeyen kişi, başka birisinin bunu kendisi yerine yapmasını bahane gösterir.
İyi duyduğu en medeni kelimeydi. Tüm medeni şiirlerde insan asil, yardımsever ve iyi oluyordu, fakir insanların deyişlerinde ise iyi kelimesi insan olmayan- insanüstü bir düzeye tırmanıyordu.