Tensel
Christa WolfEn Eski Tensel Gönderileri
En Eski Tensel kitaplarını, en eski Tensel sözleri ve alıntılarını, en eski Tensel yazarlarını, en eski Tensel yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yaralı. Sessizliğin içinde sızlanıp duran bir şey var. Sessizliğe karşı kelimeler ısrarla, şuursuzlukla beraber saldırıya geçmiş gibiler. Bilincin, efsanevi akış içerisinde bir görünüp bir kaybolması bu. Hatıralar adası. Onu şimdi götürdükleri yer... Oraya kelimeler ulaşmıyor; bu, son doğru düzgün düşüncelerinden birisi olmalı. Sızlanıp duruyor. Kadının içinde, onun çevresinde. Bu feryatları duyabilecek kimse yok etrafta. Sadece sel ve suların üzerindeki ruh. Tuhaf bir hayal sanki bu.
Yavaş yavaş derin sulara gömülmeler. Gömüldükçe serzeniş daha da artıyor. Kalkış. Aynı selin yeni, yüksek bir dalgası beni de içine alıyor. Sulara gömülmek. Karanlık. Sessizlik.
Karşısındaki samimi olmayınca, insan kendisinin de bir kaç sahte tavır takınmaya hakkı olduğunu düşünüyor.
Yaşamımızda hangi sıklıkta diğerlerini, beraber genç olduğumuz, suçsuz kişileri kaybederiz?
Yeteneksizdi, diğerlerinden çok daha fazla sahip olmak istediği şeye, yeteneğe sahip değildi ve dünyada hiç bir güç, kişisel hırsı bile bu eksikliği gideremezdi.
Savaşın tamamen önemsiz olduğu kesin. Peki bugün insanın sahip olduğu şans nedir?
Sen hiç bir şey söylemiyorsun.
Ben duyuyorum.
Susuyorum. Derin bir karmaşanın içine düşüyorum, zaman düzlemleri korkunç bir şekilde ite kaka birbirlerini geçmeye çalışıyorlar, peki ama korkunç olan ne?
İyi duyduğu en medeni kelimeydi. Tüm medeni şiirlerde insan asil, yardımsever ve iyi oluyordu, fakir insanların deyişlerinde ise iyi kelimesi insan olmayan- insanüstü bir düzeye tırmanıyordu.