"(...) Bir düşüncenin doğrudan pratiğin hizmetinde olduğunu hissediyorsanız, o düşünce diyalektiğin içine düşüyor demektir. Diğer taraftan, düşünceniz eğer şeye hakkını vermeyi becerebiliyorsa, artık karşıt olanı da dile getiremezsiniz. Düşüncenin hakikiliğinin alametifarikası, kendi menfaatinin dolaysızlığını reddetmesidir. Hakiki düşünce haklı kalmak istemeyen düşüncedir."
Sayfa 44 - Metis Yayınları, Çeviri: Orhan Kılıç, Birinci Basım - Haziran 2013Kitabı okudu