İntihar böyle görülüyordu. Korkakça. Bencilce. Ama bir yanım, metrodaki kalabalığa baktıkça bunu nasıl yaptıklarını anlamakta güçlük çekiyordu. Saatleri, günleri, yılları nasıl dolduruyordu herkes? Bende ne eksikti de ben kendi hayatımı dolduracak bir şey bulamıyor ve bunu istemiyordum?