The captain Is Out To Lunch And The Sailors Have Taken Over The Ship
Charles BukowskiThe captain Is Out To Lunch And The Sailors Have Taken Over The Ship Sözleri ve Alıntıları
The captain Is Out To Lunch And The Sailors Have Taken Over The Ship sözleri ve alıntılarını, The captain Is Out To Lunch And The Sailors Have Taken Over The Ship kitap alıntılarını, The captain Is Out To Lunch And The Sailors Have Taken Over The Ship en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
I´m not in contest with anybody, have no thoughts about immortality, don´t give a damn about it. It´s the ACTION while you´re alive. (…) The glory is in the motion and the dare. Death be damned. It´s today and today and today. Yes.
One thing death can´t stand is for you to laugh at it.
There´s nothing to mourn about death any more than there is to mourn about the growing of a flower. What is terrible is not death but the lives people live or don´t live up until their death. They don´t honor their own lives, they piss on their lives. They shit them away. Dumb fuckers. They concentrate too much on fucking, movies, money, family, fucking. Their mindes are full of cotton. They swallow God without thinking, they swallow country without thinking. Soon they forget how to think, they let others think for them. Their brains are stuffed with cotton. They look ugly, they talk ugly, they walk ugly. Play them the great music of the centuries and they can´t hear it. Most people´s deaths are a sham. Thare´s nothing left to die.
“Tanrı beni yanına almıyor çünkü işini elinden alacağımdan korkuyor.”
Yazmak, ölümü sol cebimden çıkarıp duvara atıp tutmaktır.
Sayfa 12
Ve son Cümle!
Başka yazarlar ne yaparlar? Aynanın karşısına geçip kulak memeleri ile mi oynarlar? Sonra da onları mı yazarlar. Ya da annelerini. Ya da dünyayı mı kurtarırlar? Bu sıkıcı tarzda yazmaktan vazgeçsinler ben onları dünyayı kurtarmış sayacağım. O durgun ve eski salya tarzında yazmaktan vazgeçsinler. Yeter! Yeter! Yeter! Okuyabileceğim bir şeyler yok mu? Var mı? Sanmıyorum. Bulursanız bana haber verin. Hayır vermeyin. Var. Biliyorum: siz yazdınız. Kalsın. Bir keresinde adamın birinden Shakespeare sevmediğimi yazmaya hakkım olmadığını anlatan uzun ve öfke dolu bir mektup almıştım.Gençler bana kanıp Shakespeare okuma zahmetine bile girmeyeceklerdi. Böyle bir konum almaya hakkım yoktu. Sayfalarca bunu söyleyip durmuştu. Cevaplamadım. Ama burda cevaplayacağım.
Siktir git lan. Hem ben Tolstoy'u da sevmem.
BİTTİ
Sayfa 119
“Yaşarken hepimiz farklı tuzaklara yakalanırız. Kimse kaçamaz o tuzaklardan. Bütün hayatını bir tuzakta yaşayanlar bile vardır. Önemli olan tuzağın tuzak olduğunu fark etmektir. Fark edemiyorsan, bitmişsin.”
Sayfa 22Kitabı okudu
ben ölümü sol cebimde taşırım. Bazen cebimden çıkarıp onunla konuşurum: “Selam yavrum, nasılsın? Ne zaman geleceksin beni almaya? Hazırım."
Bazen hepimiz bir filme hapsolmuşuz hissine kapılıyorum. Repliklerimizi biliyoruz, nereye doğru yürüyeceğimizi biliyoruz, nasıl oynayacağımızı biliyoruz, sadece kamera yok. Yine de çıkamıyoruz filmin içinden. Ve film kötü.
Otobanda giderken radyoyu açtım, şansıma Mozart çıktı. Hayat bazen güzel olabiliyor.