Timsah - Gülünç Bir Adamın Düşü - Uysal Bir Ruh
Fyodor DostoyevskiEn Yeni Timsah - Gülünç Bir Adamın Düşü - Uysal Bir Ruh Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Timsah - Gülünç Bir Adamın Düşü - Uysal Bir Ruh sözleri ve alıntılarını, en yeni Timsah - Gülünç Bir Adamın Düşü - Uysal Bir Ruh kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kendi dünyamızda yalnızca acıyla birlikte ve acı yoluyla sevebiliyoruz.Başka türlü sevemeyiz,herhangi başka tür sevgi bilmiyoruz.Sevebilmek için acı istiyorum.
Uysal Bir Ruh (s.125)
"Gururlu insanlar, özellikle de onların üzerindeki gücünüzden hiç kuşkunuz olmadığı zaman ne kadar iyidirler değil mi?"
Ben çevremi saran Karanlığı Aydınlatan büyük düşüncelerle yeterince besleniyorum.
.. Seni nasıl bir cennetle kuşatacaktım bilmiyorsun. Cennet benim ruhumdaydı, ona senin çevrende çiçek açtıracaktım!
Həyatın dərk edilməsi, həyatın özündən daha maraqlıdır
Dünyanın hər yerində hər şeyin eyni olduğu fikri ağlımı
sarmışdı. Çoxdan bunu hiss etmişdim, amma axırıncı il birdən-birə buna tamam əmin oldum. Dünyanın mövcud olub-olmamasının mənə fərq etmədiyini hiss
etdim birdən. Bütün varlığımla ətrafımda heçnəyin olmadığını duymağa başladım. İlk əvvəl mənə elə gəlirdi ki, bunun əvəzində öncələr çox şey olub, ancaq sonra başa düşdüm ki, heç o vaxtlar da heçnə olmayıb, ancaq elə gəlib ki, guya nəsə var. Yavaş-yavaş yəqin etdim ki, heçvaxt da heçnə olmayacaq.
Bundan sonra birdən-birə adamlara acıqlanmağımı yerə qoyub, demək olar,
heçkəsə fikir vermədim.
sonunda hepsinin ahlakını bozdum!
ben oraya gidinceye kadar mutlu, günahla tanışmamış bu dünyaya; iğrenç bir kurt gibi, ulusları silip süpüren bir veba mikrobu gibi kendi mikrobumu bulaştırmıştım. yalan söylemeye alıştılar…
yalanı sevdiler, yalanın çekiciliğiyle tanıştılar.oh, başlangıçta bu belki de şakacıktan, şımarıklıktan, oyun olsun diye masum bir biçimde bir atomdan başlamıştır, ama bu yalan atomu kalplerine işledi, hoşlandılar bu atomdan.hemen arkasından şehvet düşkünlüğü doğdu, şehvet düşkünlüğü kıskançlığı doğurdu, kıskançlık da zorbalığı...oh, nasıl olduğunu bilemiyorum, hatırlamıyorum, kısa süre sonra, çok kısa bir süre sonra ilk kan aktı: şaşırdılar, dehşete kapıldılar, birbirlerinden ayrılmaya, uzaklaşmaya başladılar.aralarında karşıt gruplaşmalar oldu.serzenişler, sitemler başladı.ayıbı öğrendiler ve ayıbı erdem sayar oldular.onurla ilgili kavramlar edindiler, her grubun bir bayrağı oldu.hayvanlara eziyet etmeye başladılar ve bunun üzerine hayvanlar uzaklaştılar onlardan, ormanlara çekildiler ve onlara düşman oldular.birbirlerinden ayrılma, kopma çatışmaları, kişilik ve senin benim kavgaları başladı.ayrı ayrı dillerde konuşur oldular.acıyı tattılar ve sevdiler onu.acı çekmek için yanıp tutuşuyorlardı.gerçeğe yalnızca acı çekerek ulaşılabileceğini söylüyorlardı.o zaman dünya görüşleri değişti.kötü olduklarında bu kez kardeşlikten, insanseverlikten söz etmeye başladılar.bu kavramları anladılar.suçlu insanlar olduklarında adaleti icat ettiler ve onu korumak için bir takım yasalar koydular, yasaları korumak için de giyotini kurdular.