Bu kadar zamandır konuşmamış olmamın tek nedeni başkalarınınki gibi bir hikâyemin olmayışı ya da sadece hikâyesizliğimin hikâyesini anlatabilecek olmam.
Bir kere garson oldunuz mu başınız şef garsonlukta tavana çarpar, başka basamak yoktur, geriye anılar kalır. Buralarda ortalıkta görünmeden yükselinir, çünkü gazino kulistir, her şey orada döner ya da müsterinin olmadığı saatlerde salonda, sizler sadece ön cephedeki gösteriyi görürsünüz, yaldızıyla sesleriyle, ışıklarıyla. Üzerine bastığınızda sizi yukarıya doğru çeken basamakların yanısıra, adımınızı attığınız an kendinizi yere çakılarak bulduğunuz basamaklara..