Türklüğe Adanmış Bir Ömür Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu
Necati DemirTürklüğe Adanmış Bir Ömür Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu Sözleri ve Alıntıları
Türklüğe Adanmış Bir Ömür Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu sözleri ve alıntılarını, Türklüğe Adanmış Bir Ömür Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu kitap alıntılarını, Türklüğe Adanmış Bir Ömür Mustafa Abdülcemil Kırımoğlu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanın ailesine, milletine, vatanına borcu var. Her ne şart altında olursa olsun bu borcu, imkanlarına göre, ödemesi gerekiyor. İsmail Gaspıralı'nın bir sözü var. "Vatanına, milletine hizmet edecek olursan, becerebileceğin işten başla." ne becerebiliyorsan onu yap. Büyük sözler söyleyebilirsin ama elinden gelen nedir?
Sayfa 125 - Mustafa Abdülcemil KırımoğluKitabı okudu
1973 yılındaki açlık grevim sırasında İskandinav ülkelerinde ciddi protestolar gerçekleşti. Müslüman ülkelerden ise yalnızca Türkiye'de destek görebildik. Özellikle belirtmeliyim ki, Allah rahmet eylesin, Alpaslan Türkeş tarafından bizim sorunlarımız Türkiye gündemine taşınıyordu.
Sayfa 74 - Mustafa Abdülcemil KırımoğluKitabı okudu
Stalin, Beria, Malenkov...
II. Dünya Savaşı’nın sonuna gelirken, Stalin ülkedeki etnik gruplar için çok sert tedbirler almaya başlar. Bunlardan ilki, stratejik açıdan mühim gördüğü bölgelerdeki Rus olmayan halkı başka bölgelere transfer etmektir. Bu fikrin tatbiki için de, ülke güvenliğini sağlamak amacıyla kurulmuş olan Devlet Savunma Komitesi, (GKO) ülkedeki azınlıklar
Asıl Soykırım Budur:
“1944 Sürgünü sonucunda Kırım’da yaşayan Tatar Türkü sayısı sıfıra indirildi.
Nüfus sıfırlandığı gibi Kırım Tatarları’nın izleri de silinmeye çalışıldı. Kırım’daki bütün kitaplar toplatılarak yakıldı. Kitaplarla ilgili hiçbir ayrım gözetilmedi. Lenin’in, Stalin’in kitapları dahi yakıldı. Kırım’ın tarihi hakkında hiçbir kitap kalmadı.
Şehir, yol ve coğrafi isimler, hepsi Rus isimleri ile değiştirildi. Camiler ve mezarlıklar tahrip edildi. Mezar taşları inşaat işlerinde kullanıldı.
Bu durum gösteriyordu ki Kırım Tatarları’nın bölgeden ayrılması yeterli değildi. Onların izleri de tamamen silinecek ve bir daha Kırım’a dönmelerine izin verilmeyecekti.
Aslında soykırım, tam da bu olsa gerek. Topyekün ne varsa yok etmek...”
Sayfa 54Kitabı okudu