Uç Minik Serçem
Necati CumalıSözler ve Alıntılar
" Yüreğinden gelerek türkü söyleyen her canlı,bir bakıma uçuyor demektir !
Sayfa 19Kitabı okudu
"Benim onu andığım, özlediğim gibi, acaba o da anıyor,
özlüyor mu beni?.."
sonçiçekk:")))
Kötülükler çok çabuk unutuluyor ya da ben çok çabuk unutuyorum.
Sonçiçek, tam serçelerin sevebileceği gibi bir kızdı. Gülerek, gülümseyerek dolanırdı her zaman. Her ayak bastığı yere gülüşler saçardı. Gülmesi için önemli bir neden gerekmezdi. Rüzgârla esintilenen bir yaprak görse sevinir el çırpardı ve, "Ah ne güzel! Esen rüzgâr ne güzel! Yaprak ne güzel esintileniyor," derdi ayak burunları üzerinde dönerek.
"Sonçiçek buzağısına ad koydu mu?"
"Evet, koydu."
"Ne koydu?"
"Pembe!"
Bayan Serçe sevinçle:
"Çok sevindim," diyordu. "Ne de güzel adlar bulur sevdiklerine!
ben daha çok sevindimmm
Serçelerin dünyasında, o kendini bildi bileli, hiçbir sevinç ya da acı uzun sürmezdi. Sevinçlerle acılar birbirine karışır, sevinçler acılarla, bazen de acılar sevinçlerle bölünür dururdu. Yaşamları o kadar çok tehlikelerle kuşatılmıştı ki, zavallı eşinin başına ne geldiğini hiçbir zaman açıkça kestiremeyecekti.