Dostoyevski'nin Ev Sahibesi adlı uzun öyküsünün ana teması özgürlük, yaşamı değiştirme, yenileme çabasıdır.Sahip kelimesi, Rus halkını simgelerken, öyküdeki Murin karakteri, halkı ezen, özgürlüğünü kısıtlayan kesimi temsil eder.Dostoyevski bu öyküsünde, romantik halk masalı geleneğini diriltmek istercesine, gotik ve romantik unsurları bolca kullanır.
Ev Sahibesi, sanatsal açıdan başarısız olsa da Dostoyevski'nin sanatsal açıdan olgunlaşmasında, belirleyici bir geçiş anını işaret ediyormuş, eleştirmenlere göre.
Katerina karakteri ile Dostoyevski, mazoşizm psikolojisine eğilir, kişinin içinde bulunduğu durumun, ahlâksal sorumluluğunun bir kısmının kendisine ait olduğunun altını çizer.
Amcanın Rüyası,1859 yılında yayımlanır. Öyküde, kızı Zina'yı kasabaya gelen bir ayağı çukurda, zengin ve yaşlı bir Prens ile evlendirerek sınıf atlamaya çalışan Marya Aleksandrovna'nın komik macerası resmedilir.
Taşra hayatının, çekişmeleri, dedikoduları, güç savaşları öykünün arka planını oluşturur.
Amcanın Rüyası'nı Dostoyevski de pek beğenmez.15 yıl sonra hikâyeyi oyunlaştırmak isteyen kişiye, eski bir mahkûm olarak, yalnızca edebiyat hayatına dönebilmek için yazdığı bu öykü hakkında ;"İşte o yüzden gök mavisi tatlılığında, olağanüstü masumlukta küçük bir şey yazdım." der.
Dostoyevski, yazdığı elyazmasını bile gönderecek parası olmadığı bir dönemde, Ebedi Koca'yı bitirir.Ebedi Koca, Tolstoy'un artan ününe karşı, Dostoyevski'nin ilk sanatsal yanıtı olarak görülür ve eleştirmenlerden olumlu tepkiler alır.
Severek okuduğum bir kitap oldu Üç Novella.
