Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Öne Çıkan Ulan Gönderileri

Öne Çıkan Ulan kitaplarını, öne çıkan Ulan sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Ulan yazarlarını, öne çıkan Ulan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Biliyorsun. Hala birine aşık olabilirim. Sana hiç benzemeyen çocuklarım olur. Adının hiç anılmadığı bir hayat kurarım. Hayalimdeki yüzünü eskitir zaman. Biliyorsun. Herkes bir yolunu bulup tamamlanır aslında... Babanın cüzdanından yürüttüğün paralar gibidir bazı şeyler, belli oluncaya kadar devam edilir. Biliyorsun. Unutabilirim. Zaten ben kimleri unuttum. Onlardan biri olur, hayatımın en kullanılmayan yerine kaldırılır suretin. Tozlanırsın. Üzerin örtülür. Biliyorsun. Seni sevdim. Bir gün kör olsaydın da severdim. Ellerin olmasaydı mesela. Ellerin olmasaydı sen bile kendini sevmezdin oysa. Biliyorsun. Kimsenin tek bir seçeneği yok bu hayatta. Hala seni bana unutturacak insanlar tanıyabilirim. Başka bir ses kazınır kulaklarıma. Biliyorsun. Herkesin kendini kurtaracak bir bahanesi var aslında. Oysa ölene kadar sevebilirdim seni eğer biraz yardım etseydin bana.
DELİLER HASTANESİNDEKİ DELİYE SİGARAYI UZATIRKEN "Neden Buradasınız?" DEMİŞ BULUNDUM. Bu sefer sesini daha da yükselterek tekrarladı: "Sen neden burada değilsin ?" Onca sahtekârın, onca vicdansızın,onca ihanetin içinde durabilmeyi nasıl başarıyorsun? Çocukların vurulduğu, çiçeklerin kopartıldığı, sevgilerin harcandığı, umudun tükendiği, renksiz, yapay bir dünya var dışarıda.. .. Sen neden burada değilsin ?
Sayfa 125Kitabı okudu
Reklam
Bana kendini hatırlatma
“ben iyiyim. bazı ülkelerde sonbahar şimdi, ondan biraz hüzünlüyüm tabi.. bazı ülkelerde kar yağıyor şimdi, ondan üşüyorum biraz. bazı ülkelerde saat gece yarısını çok geçti diye kısık sesle konuşuyorum gündüz vakitleri.. tesadüflere inanmıyorum hala. ve hala sevmiyorum, sevmediğin şeyleri.. hala sana dokunan her kadının cehenneme gitmesi
Çok şey affetmişim aslında ama affedemediklerim de var hala. Asla affedemeyeceklerim var.
Sayfa 12 - Dokuz YayıncılıkKitabı okudu
.. . biliyorsun. hâlâ birine âşık olabilirim. sana hiç benzemeyen çocuklarım olur.. adının hiç anılmadığı bir hayat kurarım. hayalimdeki yüzünü eskitir zaman..
Sarılsak Geçerdi
Şimdi arasam ne derim bilmiyorum, ne dersin, ne kadar susarız. Şimdi arasam seni, Arayabilsem, Bildiğim tüm dillerle "dön" desem sana. Diyebilsem... Bu kadar insan olmasam ben, Bu kadar insan olmasan sen, Böyle gururlu, böyle afsız. Vicdanım acıyor, Sarılsan geçecek. Gelsem şimdi sana, Öyle aniden. Bağırsam biraz gözlerinin
Reklam
Gencecikti, çok neşeliydi, falan derler ardından. Değildim be! Hiçbiriniz anlayamadınız...
Akıl hastanesinin bahçesinde sigara içiyordum. Merakımdan sanırım, bir şekilde orada buldum kendimi. Kendi halinde, oldukça normal davranan, yüz çizgilerinden kırklarında olduğunu düşündüğüm bir adamla göz göze geldik. Ben bir kaç kafamı çevirsem de, o gözlerini üzerimden hiç çekmedi. Kıyafetlerinden anladığım kadarıyla misafirdi orada, hasta demeye dilim varmıyor şimdi. Önce biraz çekindim, sonra cesaretimi toplayıp küçük adımlarla yaklaştım yanına. “Sigara versene” dedi hemen. Sigarayı uzatırken “neden buradasınız?” demiş bulundum. Sigarasını yaktı, tekrar gözlerini dikti üzerime. Kırpmıyordu bile, ürkmedim desem yalan olur. “İyi günler” dileyerek uzaklaşmaya karar verdim. “Belki de yanlış bir soru sormuşumdur. Belki canını sıkmışımdır ya da ne bileyim adam deli işte!” diye geçirdim içimden. “Sen neden burada değilsin?” diye bağırdı arkamdan. Öyle bir bağırdı ki, arkamı dönmeye korktum. Cinnetle bağırır gibi.. Döndüm yüzümü, olduğum yerde, yaklaşmadan baktım yüzüne. Bu sefer sesini daha da yükselterek, tekrarladı; “Sen neden burada değilsin? Onca sahtekarın, onca vicdansızın, onca ihanetin içinde durabilmeyi nasıl başarıyorsun? Çocukların vurulduğu, çiçeklerin koparıldığı, sevgilerin harcandığı, umudun tükendiği, renksiz, yapay bir dünya var dışarıda. Uyuşmadan uyum sağlayamadığım, gürültüsünden uyuyamadığım. Kirli, kibirli, kaba bir dünya var. Çıkarları uğruna seni çakıyla son model bir arabayı çizer gibi çizecek binlerce insan var. Kanını emecek bir sürü vampir. Sana kullanılıp, köşeye atılmış pis bir mendil gibi hissetirecek bir sürü katil. Sen neden burada değilsin?
Ulan
Ulan
Nursen Yıldırım
Nursen Yıldırım
Sen neden burada değilsin ???? Deliler mi yatmalı akıl hastanesinde, Yoksa onları deli edenler mi ?????
Sarılsan geçecek..
Şimdi arasam ne derim bilmiyorum, ne dersin, ne kadar susarız. Şimdi arasam seni, Arayabilsem, Bildiğim tüm dillerle “dön” desem sana. Diyebilsem... Bu kadar insan olmasam ben, Bu kadar insan olmasan sen, Böyle gururlu, böyle afsız. Vicdanım acıyor,
Sayfa 139 - Dokuz Yayınları 18. BaskıKitabı okudu
1.000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.