Biliyor musun? Bir keresinde Cumae Cadısı'nı bizzat görmüştüm. Bir şişenin içinde hapisti; çocuklar ona "Cadı, cadı, bir isteğin var mı?" diye sorduklarında, onlara "Ölmek istiyorum," diye cevap vermişti.
Biliyor musun? Bir keresinde Cumae Cadisi'm bizzat görmüstüm. Bir sisenin içinde hapisti; socuklar ona "Cadi cadi, bir isteğin var mi?" dive sorduklarında, onlara "Ölmek istiyorum," dize cevap vermişti.
sürgünden geri dönen bir insanın ruhsal durumunu ,hiçliği ,hiçbir yere ait olmamayı, kimliksiz olmayı ,dışlanmış olmayı anlatıyor. geride bıraktığımız çirkinleşmiş , taşlaşmış ihtiyar bir cadı olsa da insan gizlice dönüyor.ait olmadığı düşündüğü yere, harika bir kitap insanın içine işleyen bir anlatım ne kadar edepsiz olmuş insanlar diyor.cadı
Resimli kısacık bir kitap şiddetle tavsiye ederim.
#ulises'indönüşü #max #albertomaguel #yersizyurtsuz #okumak #cadı #dönüş
• Biliyor musun? Bir keresinde Cumae Cadısı’nı bizzat görmüştüm. Bir şişenin içinde hapisti; çocuklar ona “cadı cadı, bir isteğin var mı?“ Diye sorduklarında, onlara “ölmek istiyorum,“ diye cevap vermişti. •
Ulises: Üzerinde pis paçavralarla yaşlı bir adam, hiçbir şeyi yok, hiçbir yere ait değil. Kafasında bir soru biçimlenmeye başlamıştı, buradan ayrıldıktan sonra, savaşın ilk yıllarında, ilk ölümünden sonra ve ikinci ölümünden sonra ve savaş biterken ve şehir düştüğünde ve kahrolası dönüş yolculuğu başladığında ve her yeni mucizeden ve her yeni dehşetten sonra.
Yıllardır evinden ayrı yaşayan Ulises sonunda evine döner ama, artık oraya ait değildir. Şehirde dolaşırken insanların dışladığı, “Cadı” dedikleri kadını görür. Toplumdan dışlanmışlığın verdiği duyguyla cadıyı izlemeye ve sorgulamaya başlar Ulises. Cadı da yıllarca toplum tarafından dışlanmış ve hor görülmüştür. O da kendisi gibi hiçbir yere ait değildir. Yurtsuzdur. Peki insanların dışlanmışlıkları nedendir?
Yetişkinlere uygun, bol çizimli, 46 sayfalık bir çizgiroman. Evsiz, yurtsuz kişilerin, toplum tarafından dışlanışını, önyargılarını, hiçbir yere ait olamama duygularını harika bir anlatımla dile geçirmiş yazar. Yerinden yurdundan edilmiş insanların, kendilerini hiçbir topluluğa ait hissetmeyişleri üzerine yazılmış sorgulayıcı bir kitap. Üzerinde düşünülerek okunması gereken bir roman. Çizgiroman severlere kesinlikle tavsiye ederim.
#UlisesinDönüşü
^
^
#alıntı
Ulises: Üzerinde pis paçavralarla yaşlı bir adam, hiçbir şeyi yok, hiçbir yere ait değil. Kafasında bir soru biçimlenmeye başlamıştı, buradan ayrıldıktan sonra, savaşın ilk yıllarında, ilk ölümünden sonra ve ikinci ölümünden sonra ve savaş biterken ve şehir düştüğünde ve kahrolası dönüş yolculuğu başladığında ve her yeni mucizeden ve her yeni dehşetten sonra.
^
^
@inkakitap #çizgiroman #bloghemsire #albertomanguel #max #kitap
Ulises yıllardır evinden uzaktadır. Sonunda evine döner ama kendini oraya ait hissetmez. Bol çizimli olan öykü kitabında bir insanın hiçbir yere ait olamayışını okuyoruz. Gittiği yerde herkesin cadı diye hitap ettiği bir kişi daha vardır. Oda yıllarda toplum tarafından dışlanmış ve hor görülmüştür. Ulises ve cadının toplumdan dışlanmasına ve hiçbir yere ait olamayışını okuyoruz.
Kısa ve bol çizimli olan öykü kitabında insanların dışlanmasını, bir yere ait olamama hissinin insana neler hissettiğini okuduğumuz kitap ders niteliğindeydi.
#bloghemsire #hayriyeesahn #hayriyeninblogu #okudumbitti #kitapönerileri #bookstagram #kitaptanıtım #kıtaptavsiyesi #kitaplar #kitapiçin #kitapkurdu #kitapsevgisi #kitapokumak
Evini önünde hiçbir erkek çocuğu futbol, hiçbir kız çocuğu seksek oynamazdı. Yürüdüğü zaman, diye düşündü Ulises, canlı bir yaratığa, gülünç bir ihtiyara, çirkin bir kuklaya benziyor. Ama oturduğu bankın tahtalarından yada evin gri taşlarından yapılmış gibi duruyor.