Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Unutma Bahçesi Yorumları ve İncelemeleri
Unutma Bahçesi yorumları ve incelemelerini, Unutma Bahçesi kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Unutma Bahçesi puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.410 üzerinden
...son bakışın gücüne de inanıyorum ben. Ayrılıp giden insanın ruhu bir kereliğine asla unutamayacağımız biçimde en gizli köşelerine kadar aydınlanıyor. Kimileri hep ışıyacak gölgelerini bırakıyor bize. Ansızın parlayarak karşımızda beliriyorlar. Durup gülümsüyorum o zaman, ayrılık anları, gerçek tanışma anlarıdır, gözden yiterken ruhu yücelenler var; onların arkalarından bakarken, hep işte, buradan ayrılacakları ânı önceden iyi bir duyguyla düşlemiş oldukları aklımdan geçiyor.”
Latife Hanım bütün suçlardan günahlardan arınmış huzur içinde bir yaşamın olduğu adı Unutma Bahçesi olan bir bahçe düşünmüş ve cennetle eşleştirmiş. Unutma Bahçesi, unutma/hatırlama kavramlarını incelerken, insanın vahşiliği, iktidarın gücü ve gücün tadı üzerine de eğiliyor. Değişik karakterdeki kahramanlarıyla, belleğin ve toplumsal rollerin, çelişkilerin altını çizen Latife Tekin belki de daha çok unutamamanın kitabını yazmış.Yer yer kitapta kopmalar yaşasak da yine o bahçeye dönüyorsunuz.
Unutma Bahçesi çok değişik kitaplardan biri diyebilirim. Okurken zaman zaman bıraktığım ve doğruyu söylemek gerekir 40 gün civarında anca bitirebildiğim bir romandır.
Ana karakterin duygularını ve hissettiklerini anlamaya başladıktan sonra biraz daha oturmaya başladı fakat kitap insan ilişkileri üzerine yazılmış olduğu için fazlasıyla karmaşık bir hal alabiliyor. Betimleme ve olay örgüsünün de az olmasıyla durumun arap saçına dönebildiği yerler yer yer mevcuttur.
Ne kadar karmaşıkta olsa sevmedim diyemeyeceğim biraz kafanızı karıştırıp acaba sorusuyla başbaşa bırakıp gidiyor. Felsefi tarzda seviyorsanız okumanızı tavsiye ederim
Yaşımdan kaynaklı mıydı bilmiyorum ama okurken çok zorlandığım bir kitap olmuştu. Bize unutmayı öğretirken aynı zamanda ne yaparsak yapalım unutamayacağımızdan bahsediyor. Yeri geliyor unutmamamız gerektiğini yüzümüze vuruyor. Anlaması zor değil aslında yalnızca kitapta anlatılanları kabullenmesi zor.
İyi ki unutuyoruz, yoksa yaşayamayız! diyen kimdi? Nietzsche mi yoksa? Unuttuğu için mi bir atın boynunda buldu deliliği?
Yani unuttuğu için mi delirir insan, yoksa unutamadığı için mi?..
Ağır ve zor olan işte bu unutma bahçesinin içinde yaşamak... burada yaşayanları anlamak ve onlara uyum sağlamak... aslında burası berbat acıları unutma durağı... durakta bekleyen var mı!!!
280 syf.
·
Puan vermedi
"Bir bahçe en katıksız insanca kıvançların kaynağıdır. İnsan ruhunu en güzel o yeniler, onsuz konaklar saraylar kupkuru birer el ustalığı olarak kalır." Francis Bacon
Latife Tekin, ilk kitabı Sevgili Arsız Ölüm yayımlandığında, henüz 26 yaşındaydı. Amarantha'nın yalnızlığıyla çok erken tanışması, Marquez'in eliyle ardarda bir çok eser
Latife Tekin - Unutma Bahçesi. Birkaç arkadaştan biri bir ada satın alarak orada yaşadıkları şeyleri unutmaları ve kendilerine başka bir dünya kurmuş olduklarından bahseden güzel bir roman. Yazarın okuduğum ilk kitabıydı ve bu kitabıyla birlikte yazarı sevdim. Ve inşallah diğer tüm kitaplarını da okuyacağım. Karakterler ilginçti diyeceğim lakin, bazen hepimizin yaşadıkları bizi bambaşka hallere sokabilir. Bu yüzden bazı karakterler sürekli olumsuz da olsa kitap etkileyici bir anlama sahip. Zannediyorum ki böyle bir bahçe kurulmuş Ya da aynısı olmasa da yazar Bodrum Gümüşlük'te bir Edebiyat Evi kurmuş. Bu çok güzel bir aktivite bence. Kitaptan biraz bahsedecek olursam -ki konuya girmeden- sadece kişiler arası geçişler kafa karıştırıcıydı. Bu da kitabı anlamada zorluyor insanı. Yani kolay bir kitap değil. Ben de zaten zor kitapları sevdiğim için yazarın kalemini ve kitabı sevdim. Haa eğer unutmak istediğiniz bir şey varsa, şu kitabı okuyayım belki işe yarar, derseniz, öyle bir etkisi yok. Fakat cümleler çok etkileyici ve biraz da sizin birikimlerinizle bakış açınızı değiştirebilecek nitelikte bir kitap. Bir de daha önce Nermin Yıldırım'ın Unutma Dersleri isimli kitabını okumuştum. Kim bilir belki o da bu kitabı okuyup, kitabının ismini bu kitabın içinden almıştır. Bahsetmişken o da güzel ve keyifli bir kitaptı:)
Merhaba;
Latife Tekin ile tanışma kitabım oldu "Unutma Bahçesi". Yazarın ilk basılan ve en çok sevilen kitabı "Sevgili Arsız Ölüm" de kitaplığımda sırasını bekliyor. Bu kitabı okurken aynı zamanda Nilay Örnek'in hazırladığı "Nasıl Olunur" podcast serisinde Latife Tekin ile olan bölümü de dinledim, yazarı yakından tanımanıza olanak sunuyor tavsiye ederim.
Unutma Bahçesi toplamda iki yüz yetmiş beş sayfa, normalde bu kalınlıkta bir kitabı iki günde okuyabilirsiniz fakat bu eseri en az dört güne yaymanızı tavsiye ederim. Çünkü odaklanarak dikkatlice okumanızı gerektiren, biraz odağınız dağıldığında bir şeyleri kaçırdığınızı fark ettiğiniz bir akışı var.
Kitaba başladığınız zaman Şeref'in tasarladığı bir unutma bahçesinde buluyorsunuz kendinizi. Bu bahçeye yaşamlarındaki bazı anıları unutmak isteyen insanlar geliyor sadece. Fakat burada da uymaları gereken bazı kurallar var. Çok fazla olay örgüsü olmadığı için ve sürekli yeni karakterler kitaba dahil olduğu için özellikle zihninizin boş olduğu bir zamanda okumanızı tavsiye ederim.
Ben Tekin'in kalemini çok sevdim. Kitaptaki diyalogları, olayları faklı bir tarzda anlatmasını oldukça yaratıcı buldum. Dinlediğim podcast de anladığım kadarı ile de kendini tekrar etmeyen bir yazar bu nedenle diğer eserlerini çok merak ediyorum.
Siz daha evvel Latife Tekin okudunuz mu ? Eğer okuduysanız düşünceleriniz nelerdir paylaşırsanız çok sevinirim.
Herkese keyifli okumalar dilerim.
Dilerseniz kitaplarla alakalı içerikler hazırladığım youtube kanalıma abone olabilirsiniz;
youtube.com/channel/UCfOYAd...
280 syf.
6/10 puan verdi
Yazarın kendisini geçmişte, şimdide, gelecekte ve hayali düşünceleriyle ifade ederek oluşturduğu kurguda zamanı yakalayabilirseniz hoşlanacağınız bir kitap olabilir. Ben pek hoşlanmadım...
Bilinçli olarak yapılamayacak tek eylem belki de unutmak çünkü bilinç demek hatırlamak demek bir bakıma.Önem vermeye devam ettiğiniz hiçbir şey unutulmaz. Peki unutursak başımız göğe mi erer yoksa içimizde boşluk mu oluşur?Unutmak hatırlamaktan daha mı kötüdür? ”Yaşadığı her şeyin unutacak hafiflikte” olmasını isteyen Şeref “Unutma Bahçesi” isimli bir yer açar doğanın kalbinde. Siz de açtıkları internet sitesini görüp de koşa koşa “unutma terapisi ya da dersi mi veriyorsunuz?” diye oraya gidenler gibi öyle bir amaçları olduğunu zannedecek kadar sihirli değnek arayangillerdenseniz üzgünüm. Ne yaptıklarından bahsetmeme gerek yok çünkü öyle olay örgüsü ve nereye varacak beklentisiyle okunacak bir kitap değil.Aslında hep kötü anılardan uzak durmak isteriz doğal olarak ama asıl onları unutursak daha savunmasız kalmaz mıyız?Sanırım en doğrusu anının uyandırdığı duyguyu diri tutmadan hatırlamak ki zor olan da bu. Hayvanların sürekli anda kaldığına değinmesi şu sürekli pompalanan ve belki biraz da abartılan “anda kalma” olgusunu ironik olarak çağrıştırdı.Toplumsal hafızaya da değinip adalet için belleğe ihtiyaç olduğunu vurgulamasını da sevdim.Her kitabında toplumsal bir yaraya değinen Latife Tekin burada da avcılığa dikkat çekmiş.Okuduğum 5. kitabıydı ve kendini tekrara düşürmeden üslubunu değiştirerek başarısını sürdüren, yaşayan en önemli kadın yazarlarımızdan birisi kesinlikle