#Kitapyorum
#HüseyinCengiz
#VeSonraYolBitti...
Bitti...
Yazarın okuduğum ilk kitabıydı. Kolay okunabilecek, akıcı bir üslupla kaleme alınmasından dolayı sıkılmadan okudum...
Zamanında göç etmek zorunda bırakılmış Ermeni, Dersimli ve Türk vatandaşların torunlarının yaşamlarının gelecekte kesişeceğini kim tahmin edebilir ki? Hasan, Eleni, Aret ve Cem... Ortak bir geçmişe sahip dört genç. Roman da tam burada başlıyor işte. Dedelerinden kalan bir günlüğün sayfalarını okumaya başlayarak geçmişteki hazin yaşamöyküsünü aktarıyor bize bu dört genç.
Kitabın ana teması ırk, dil, din, mezhep tanımaksızın kayıtsız şartsız var olması gereken kardeşlik duygusu. Kitabın neredeyse her sayfasında bu vurgu yapılmış. Her zaman ve her yerde dini, dili, ırkı, mezhebi ne olursa olsun bütün insanların bir olduğunu da çok güzel aktarılmış okuyucuya... Sonu biraz daha farklı olabilirdi diye düşünüyorum...
Kitabın en tartışmalı yönü olan zoofili konusuna hiç değinmek istemiyorum...
