Ülkemizde şiirleriyle tanıdığımız ünlü Sovyet ozanı, romancısı ve sinemacısı Yevgeni Yevtuşenko, Kasım 1985'te İstanbul'a gelişinde, "Ah, ne olur hep eski şiirlerim değil, yeniler de çevrilip yayımlansa Türkiye'de. Romanım bile daha çıkmamış burada; yazık, okumuş olmanızı isterdim." diyordu. Yevtuşenko'nun birçok dile çevrilmiş ünlü romanı Yaban Yemişleri, yazarın doğduğu yer olan Zima'da geçer. Yazar, çok iyi tanıdığı Tayga'yı, Tayga insanlarını, bu romanında şiirsel diliyle ustaca anlatır. Roman kişilerinin tek tek dünyaları, öyküleri, sanki küçük birçok romanın bütünleşmesi gibi bir arada aktarılır okura. "Amacım, yazmayanların, yazamayanların yazarı olabilmek. Sıradan insanın sıradan olmadığını kanıtlamaya çalışıyorum," diyor. Yevtuşenko ve Yaban Yemişleri'nde bu amacına gerçekten ulaşıyor. (Arka Kapak)

Yazar:

Yevgeni Yevtuşenko

Çevirmen:

Mehmet Özgül

Tahmini Okuma Süresi: 11 sa. 3 dk.Sayfa Sayısı: 390Basım Tarihi: Ekim 1998Yayınevi: Engin Yayıncılık

ISBN: 9789753791704Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Edebiyat,

Roman

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

1.160gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 60.0

Erkek% 40.0

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Yevgeni YevtuşenkoYazar · 6 kitap

Yevgeni Aleksandroviç Yevtuşenko (Rusça: Евгений Александрович Евтушенко) (d. 18 Temmuz 1933, Zima, İrkutsk, Rus SFSC,SSCB), Stalin sonrası şairler kuşağının önde gelen temsilcisi Rus şair. Stalin sonrası kuşağın sanatsal özgürlüklerin genişletilmesi ve edebiyatın siyasal ölçütler yerine estetik değerlere dayandırılması için yürüttüğü mücadele, 1950'lerin sonlarıyla 1960'larda yönetimin sanatçılar üzerindeki denetiminin gevşemeye başladığına işaret eder. Çocukluğu Moskova'da ve Trans-Sibirya Demiryolu üzerindeki küçük bir kasabada geçen Yevtuşenko ilk önemli öykülü şiir yapıtı Stantsiya Zima'da (1956; Zima Kavşağı, 1985) bu kasabayı betimledi. Moskova'daki Gorki Edebiyat Enstitüsü'nde öğrenim gördü. Yayımlanmasına Stalin'in ölümünden sonra izin verilen şiirleriyle halkın sevdiği bir şair oldu. İlk devrimci şairlerden Vladimir Mayakovski ve Sergey Yesenin'in taşkın, yer yer argo yüklü şiir dilini yeniden canlandırdı; ayrıca aşk, kişisel sorunlar gibi Stalin döneminde ele alınması hoş karşılanmayan konularda şiirler yazdı. Yaklaşık 34 bin Ukraynalı Yahudinin Nazilerce katledilişini konu alan Baby Yar (1961; Babi Yar, 1966, 1985) adlı şiir kitabında SSCB'deki Yahudi düşmanlığını da eleştirdi. ABD ve Avrupa'ya çeşitler geziler yaptı; bu gezileri sırasında şiirlerini topluluklar önünde okudu. 1963'te Paris'te otobiyografik nitelikteki Yaşantım (1968/ Erken Yazılmış Bir Yaşam Öyküsü, 1985) adlı yapıtını yayımlamasından sonra ülkesinde baskıya uğradı. Ama SSCB'ye ışık sağlayan bir elektrik santralinin kurulduğu Sibirya simgesiyle Rusya tarihi boyunca bir sürgün yeri sayılan Sibirya simgesini karşılaştırdığı, son derece coşkulu bir dizi şiirinden oluşan Bratskaya GES (1965; Bratsk İstasyonu) adlı yapıtını yayımlamasının ardından saygınlığını yeniden kazandı. ABD üzerine ilk şiirlerinden derlenen Özgürlük Heykelinin Derisinin Altında adlı oyunu 1972'de Moskova'da sahnelendi. 1978'de tiyatro oyunculuğuna başladı, 1981'de fotoğraflarından oluşan kitabını, ertesi yıl da ilk romanını yayımladı. 1984'te Ardabiola adlı bir novella yazdı. 1986'da Etruria Şiir Ödülü'ne layık görüldü. Sovyetler Birliği'nin son dönemlerinde Gorbaçov'u, ardından Yeltsin'i destekledi. Ancak, daha sonra Çeçenistan Savaşı nedeniyle ona tavır aldı. Türkçeye çevrilen öbür yapıtları arasında Pearl Harbour (1967) ve Yagodniye mesta (1982; Yaban Yemişleri, 1987) vardır.