Lessing'in eseri dramaturji anlamında kurucu bir tiyatro olarak karşımıza çıkmaktadır. Anlattıkları 18. yüzyıl Aydınlanması'na örnek teşkil etmektedir. Bununla beraber yazdıklarıyla soylu kesime hitap eden Aristocu tiyatrodan burjuvaya hitap eden Shakespeare anlayışıyla hazırlanan tiyatroya öncülük etmiştir.
Lessing'in anlattıkları evrenseldir. İnsan hakları, özgürlük ve ön yargısız bir toplum anlayışı onun eserlerinin ana temasını oluşturmaktadır.
Lessing'in döneminde yaptıkları takdire şayan işler. Umarım yaşamında da her insana Yaradan'ın bir kulu olduğu için saygı duymuştur (biz buna hümanizm demiyoruz bu arada). Fakat kitabın sonundaki bazı ifadeler (şimdi burada anmak istemiyorum) yazarın görüşleriyle uyuşmadığı gibi bilakis Lessing'in fikirlerini delmektedir. Ben de buna şaşıyorum. Şaşmaya da devam edeceğim.
