4 ayrı hikaye , birbiriyle bağlantılı gibi ama bağlantısız.
İki hikaye biten bir ilişkinin iki ayrı tarafının kaleminden. Giden bir kadın, gittikten sonra ondaki yerini anlayan adam. Bir çare kadını aramakla geçen yıllar. Ama aslında kadında bulduğu da kaybettiği de aşk değil. Alışmışlık, belki çocukluktan getirilen bir boşluk, değerli hissettirilme ihtiyacı... Ama aşk değil ... Bunu kadının yazdıklarını okuduğunuzda anlıyorsunuz. Anlattıklarını dinlemeyen, kendinden bahsetmeyen, hep fedakarlık eden, seven, ilgilenen ama görmeyen, yanındayken bile yalnızlığa mahkum bırakan bir adamla birlikte kadın ve gittiğinde adam kaybettiği ilgiye, sevgiye özlem duyuyor aslında kadına değil. Kadın bunun farkında, adam da yıllar sonra anlayacak ruhuna dokunanla tanıştığında. O yüzden bazen bırakıp gitmek lazım. Belki de o ruha ait değilsindir. Bir huzursuzluk hissediyorsa insan bir ilişkide ruhu o ruha uymamış demektir .
Kadın cesurdu, denedi ve onun yanında kaldıkça kendini kaybettiğini fark etti.
İki ayrı karakterin bakışından olayları ayrı ayrı irdeleyen hikayeleri hep sevmişimdir . Keyifle okudum . Bakış açısı kazandırdı kesinlikle.
İyi okumalar.
