“Kadın doğulmaz, kadın olunur."
"Kadınlar, yeryüzündeki yaşama kurallarını reddettikleri zaman hiç de haksız değildirler. Hele de bu kuralları kendilerine sormadan, yalnızca erkeklerin koydukları düşünülürse."
Simone de Beavouir. En sevdiğim yazarlardan biri. Baskıcı bir ailede yetişmesine rağmen kendini çok iyi geliştirmiş. Felsefe eğitimi görürken Jean Paul Sartre ile tanışıyorlar ve sonra da hiç ayrılmıyorlar. Aynı aşkı, aynı tutkuyu bir ömür hissediyorlar. İkisi de dünyaya inanılmaz eserler bırakarak, milyonlarca insanın düşüncelerine ilham olarak veda ediyor. Sartre'ı kaybettikten tam altı yıl sonra onun ölüm gününden bir gün önce veda ediyor dünyaya. Son eseri de Sartre'a Veda oluyor zaten. İnanılmaz bir hikaye bu benim için. Kadın serisinin ilk kitabını bir türlü alıp okuyamadım ama bu ikisi için gerçekten ne desem az. Tüm kadınların kendinden bir parça bulacağı konuların hepsine değiniyor. Kadınları gayet dürüst ve cesur bir şekilde eleştiriyor. Özellikle ekonomik özgürlükleri halde hâlâ erkek egemenliğine boyun eğen kadınları. "Kadınlara sadece ailenin yönetimini vermektense devletin de yönetimini vermek çok daha iyidir." diyor. Okumak istediğim çok fazla eseri var. Keşke biraz daha fazla yaşasaydı dediğim insanlardan biri. Henüz hiçbir eserini okumadıysanız kesinlikle Simone'la bir tanışmanızı öneririm.
"Ne büyük talihsizliktir kadın olmak!
Ama asıl kötüsü, kadın olup da bunun farkına varmamaktır."
