Sevgili Anne; keşke hikayen biraz daha uzun olsaydı, inan sonsuza kadar dinlerdim, okumak isterdim. Jane Eyre karakterinden sonra kendimi en çok özdeşleştirdiğim roman kahramanı Anne oldu diyebilirim. Onun o hayalci, saf, belki de biraz huysuz ve haylaz çocukluğuna, öğrencilik yıllarına, ilk aşkına, öğretmenliğine, evliliğine, çocuklarıyla olan ilişkisine eşlik etmek çok keyifliydi benim için. Romanın bir güzel tarafı da her seride ayrı ayrı seçilen roman kahramanlarının bize çok aşina olan, her yerde karşımıza çıkabilen, bizden insanlar olmasıydı. Seri boyunca bol bol tebessüm ettim diyebilirim fakat son kitap yani Rilla, diğerlerinden ayrılıyordu çünkü 1.Dünya Savaşı yıllarını anlatıyordu. Bu da beraberinde bizi çok üzen ölümleri, kayıpları getirmişti. 1.Dünya Savaşına hep kendi cephemizden baktık aslında. Kanadalı gençlerin yaşadıkları o savaş atmosferi bana savaşa farklı bir pencereden bakmamı da sağladı. Kitabın yıldızlarından biri de vefa timsali Köpek Pazartesi'ydi. Okuyunca ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız. :) Ben Yeşilin Kızı Anne serisine Koridor Yayınları ile başladım çünkü rengarenk bez ciltleri, okumak istediğim kitapları bile tekrar okuma isteği uyandırıyordu bende. Sizler hangi yayınevini tercih edersiniz bilmem ama Anne'in yolculuğuna bir an önce dahil olun derim. :)
