Ecem
@dearyreads
Mrs. Dalloway said she would buy the flowers herself.
Sınıf Öğretmeni
Mersin
1997
1035 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Beni kendime ördüğüm kozanın dışına çıkarmaya çalışıyordun, farkındaydım. Senin çabanın işe yaradığı kuşkusuz da benimkinden o kadar emin değilim. Belki bazı kişilikler, kozadan çıkmak istemiyorlardır; o, ölüm kozası bile olsa. Kimin hakkı vardı kişiyi kozasından çıkartmaya?"
Bir kitap okudu
416 syf.
9/10 puan verdi
·
10 günde okudu
“O zaman sen izin verdiğin sürece seni hep senden daha fazla sevmek için var gücümle çabalayacağım. Bir insanın bir insanı benim seni sevdiğimden daha çok sevebileceğini hiç sanmıyorum. O yüzden lütfen bir dene. Ama yenilgiye hazırlıklı ol.”
Okur Takip Önerileri
“Gidiyorsun, değil mi?”
Net bir şekilde, “Hayır,” dedi.
Midemde umut kelebekleri uçuştu ama emin olmadan heyecanlanmaktan da korkuyordum. “Yarın mı gitmiyorsun yoksa bir süreliğine mi gitmiyorsun?”
“Sen beni kapının önüne koyana kadar gitmiyorum.”
Profesör Hisakawa bize en tesirli zehirlerin psikolojik ve duygusal olanlar olduğunu öğretmişti.
Disiplinsiz bir zekâ yalnızca çile getirir.
Herkesin iyiliğini gözetiyorsan, her zaman kişisel ödünler verirsin.
Her yer sessizdi. Ama ne zamana kadar?
"Herhangi bir şeyi başaramamaktan hiç hoşlanmıyorsun Nova. Dahası, kaybetmekten nefret ediyorsun. Ama bir konuda başarısız olmak ve kaybetmek sandığın kadar korkunç değildir ve bunların anlamı senin düşündüğün gibi değildir. Bunlar insana özgü şeylerdir. Böyle öğrenirsin. En önemlisi de bu seni hep mükemmel bir galip olmaktan azat eder.”
Bir kitap okudu
108 syf.
6/10 puan verdi
·
8 günde okudu
“Elindekileri cepte saymak çok kolay, lanet olsun ki çok kolay,” deyip bana baktı. “Yoluna çıkan güzelliklerin her bir zerresinden keyif alacağına söz ver Nova, çünkü geçmişe dönemezsin, bunu gerçekleştirebilecek ne para ne de çaba var bu dünyada; bazen bir şeyin bitmesi, sürmesinden daha iyidir.”
“Kendi içini göremeyen, orada ne rezil şeyler olduğunu bilmeyen, kendi içinden çıkamaz.”
“Gerçekten çok güzelsin,” deyip kendi kendine kıkırdadı. “Aşırı parlak telefon kılıfı kullanan bir kıza bunu söyleyeceğimi hiç düşünmezdim. Ama bundan daha gerçek olamazdı.”
“Yolculuk...” diyorum.
Mahir başını sallıyor, “İçimizdeki taşlar yerine oturuyor,” diyor.
“Taşkınlık yaptın mı?” diye soruyorum, “Olay çıkardın mı?”
Gülüyor. “Bu akşam sakindim,” diyor, ama bana, “Bu akşam canım çok sıkkındı,” demiş gibi geliyor. “İstediğim hayat bu değil. Böyle bir hayat için mi uğraştık onca yıl!”
“Seni iki dakika yalnız bırakmaya gelmiyor. İyi ki böyle bir niyetim yok.”