''Yemeğe aşıksın, kemana aşıksın, müziğe aşıksın. Sanırım bu yüzden parlıyorsun.''
Arima Kousei bir piyano dahisiydi, iki yıl önce annesi öldüğünde piyanonun sesini artık duyamadığını söyleyerek piyano çalmayı bıraktı. Annesinin ölümünden duyduğu üzüntü ve acı, onun piyanodan uzaklaşmasına neden oldu. Kendini monoton ve renksiz bir hayata teslim etmiş olan Kousei, sıra dışı bir tarza sahip kemancı Miyazono Kaori ile tanıştığında derinden sarsıldı.
Biraz öngörülebilir bir hikayeye sahip ancak müziğe ve herhangi bir rekabet alanına, inişler ve çıkışlar, umutsuzluk ve gurur ve gelecekteki hayallerdeki kariyerler hakkında farklı bir bakış açısı sunuyor. Hayallerine ulaşmakta zorlanan, başarılı olma ya da başarısız olma kaygısını hisseden herkes bu karakterlere kolaylıkla sempati duyabilir.
Klasik müziğe, özellikle de canlı performanslara olan ilginizi artırabilir.
