Bir Nietzsche eserinin daha sonuna gelmiş bulunmaktayız.
Her insanın bağımlılıkları vardır, kabul etse de etmese de...
Sadece yaptığı veya yapmadığı, yapamadığı eylemlerle değil, düşündüğü, düşünemediği ve düşünmediği düşüncelerle de bağımlılıkları vardır...
Belli bir sınırı vardır zihnimizin, ve biz o sınırlılıkla sınırsız bir zihinden ve özgürlükten bahsediyoruz...
İyi de söylediklerimin kitapla ne ilgisi var?
Nietzsche beni anlatın demiyor ki?
Ne anladınız diyor.
İyi de anladıklarımın, söylediklerimin bu eserle ne ilgisi var?
İlgisi olmalı, yoksa neden istemsizce bunları söylüyorum...
Gerçi Nietzsche şöyle demişti: "Dil, bütün gerçeklerin tam bir ifadesi mi?
İyi de hangi gerçekliğin?
Bir de Nietzsche şöyle demişti eserde:
"Fikirsizliğini kelimelerin arkasına gizleyecek kadar kurnaz... "
Yok canım benden bahsetmiyor.
O kadar şey yazdım...
Hem ne olduğumu başkaları mı belirleyecek ne olduğumu kim olduğumu ben bile bilmiyorken..
Nietzsche sen beni Tanrısızlığınla Tanrıya daha çok bağladın...
Dünya bu kadar korkunçken. Herkes ben sen herkes kirliyken...
Yaratıcıdan başka hangi temiz ellere sığınayım?
Nietzsche!!! seni gerçekten çok seviyorum.
Bana insanı tanıttığın ve Yaratıcıya daha çok yaklaştırdığın için...
