Asıl Allah'tan utanmak lazım. Ekmeğini yiyoruz, suyunu içiyoruz, havasını alıyoruz, mülkünde yaşıyoruz. Yaşadığımız mülkün sahibine karşı geliyoruz. Bu en büyük hâyâsızlıktır.
Ebu Hüreyre (r.a.)'nin şu rivayeti şayanı dikkattir: «Bir kavim bir mecliste oturur da, orada zikrullah olmazsa veya Rasûlüllah efendimize Salevat-ı Şerife getirilmezse bu meclis, oturan zatlar için ancak hüsran ve nedamet olur.» buyrulmuştur.
Aman kardeşim; dilini, gönlünü Allah'tan ayırma. Bu dünya kimseye kalmamış. Kanaat, sabır, istikamet, zikrullah ile iştigal eyle. Bunlar paha biçilmez nimetlerdir..