Zilif
Oruç AruobaSözler ve Alıntılar
Ama beni tanımalarını en çok istediğim kişiler,
beni en çok yanlış anlayan kişiler oldular.
Acaba bazı şeyleri başka türlü yapamaz, yaşamımı farklı bir biçimde yaşayamaz mıydım - daha az acı çekip, daha az çektiremez miydim...
Bilmiyorum. Belki.
Belki de değil.
Ama şunu biliyorum: Yaşam tek seferliktir. Bir kişi de kim ise odur. Ben de ancak öyle yaşadığım gibi yaşadım; başka türlü yapamazdım. Başka türlü yapabilmeyi ister miydim... Sanıyorum, hayır. Peki o zaman bütün bunları yeniden yaşamak durumunda kalsaydım, bunu ister miydim... Sanıyorum, evet.
Çünkü, başka, olduğumdan farklı bir kişi olmak istemezdim. Bütün yoksunluklarımla, kusurlarımla, bozukluklarımla, ben benim... Yaşamım da böyle olacaktı; zaten de öyle oldu.
- Dünya ne ise oydu; ben de ne isem o oldum
uyuşamadık.
Hepsi bu.
Dünya ne ise oydu; ben de ne isem o oldum
uyuşamadık. Hepsi bu.
Sayfa 27Kitabı okudu
Ama beni tanımalarını en çok istediğim kişiler,
beni en çok yanlış anlayan kişiler oldular.
Sayfa 20Kitabı okudu
İnsan olan insan pek az -- bunu anladın bunca yıl sonra, bir de şunu:
İnsan insan oldu mu,acı çeker.
Ama beni tanımalarını en çok istediğim kişiler, beni en çok yanlış anlayan kişiler oldular.
Sayfa 20Kitabı okudu